της Ζέφης Δημαδάμα
Με σύνθημα “Εδώ και τώρα αλλαγή” το ΠΑΣΟΚ κατάφερε το 1981 να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας και να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική της ζωή για πολλά χρόνια.
Με τον εορτασμό της 3ης Σεπτέμβρη επανέρχονται στη μνήμη οι αλλαγές και οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν αλλά και οι αδυναμίες και οι αντιφάσεις της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο στις δύσκολες συνθήκες που βρίσκεται η χώρα, θα ήταν χρήσιμο να αναρωτηθούμε ποια είναι η συμβολή του επετειακού εορτασμού της 3ης Σεπτέμβρη; Μήπως μια ριζοσπαστική συζήτηση για το πλαίσιο οργάνωσης της σοσιαλδημοκρατίας ξεκινώντας από το ΠΑΣΟΚ θα προσέφερε κάτι περισσότερο από παράλληλες ή ανταγωνιστικές εκδηλώσεις εντυπώσεων; Εντυπώσεων για ποιους; Για ένα κομματικό κοινό στελεχών; Για την παντελώς απούσα νέα γενιά; Ή για τις στρατιές των ανέργων;
Σήμερα, που οι συγκυρίες επιβάλλουν όσο ποτέ άλλοτε την παρουσία μιας δυναμικής δημοκρατικής παράταξης, στην ικανοποίηση του λαϊκού αιτήματος για “αλλαγή εδώ και τώρα” σε σειρά σοβαρών οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων, θα πρέπει πρωτίστως οι αλλαγές να ξεκινήσουν μέσα από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Αλλαγές στην εσωτερική του δομή (εσωκομματική δημοκρατία), στο ανθρωπινό δυναμικό, με διάλογο με την κοινωνία και τους πολίτες, την διακυβέρνηση της χώρας, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα και τις δυνατότητες και τους όρους συνεργασίας του με άλλες δυνάμεις για μια ευρύτερη σοσιαλδημοκρατική συμπαράταξη.
Αλλιώς θα απομονωθεί, ενώ θα γίνεται ολοένα και πιο ορατή η προοπτική -ίσως και ο μονόδρομος- της (αυτο)διαλυσής του.