Σε αποκαλύψεις σχετικά με τις φαρμακευτικές ελλείψεις στη Θεσσαλονίκη προέβη ο πρόεδρος του ΦΣΘ (Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης), κ. Θεοδοσιάδης, τονίζοντας πως σε καθημερινή βάση από τα φαρμακεία της συμπρωτεύουσας λείπουν κατά μέσο όρο 70-80 σκευάσματα, με τον αριθμό να αυξομειώνεται και τους πολίτες να σχηματίζουν ουρές για να τα προμηθευτούν.
Όπως υπογράμμισε ο κ. Θεοδοσιάδης, σε καθημερινή βάση υπάρχουν τουλάχιστον 15 άτομα σε αναμονή ανά φαρμακείο στη Θεσσαλονίκη, τα οποία εναλλάσσονται, ενώ το χρονικό διάστημα που καλούνται συνήθως να περιμένουν κυμαίνεται από 25 ημέρες έως και 3 ή 4 μήνες, ανάλογα με το φάρμακο που ζητούν.
Ο πρόεδρος του ΦΣΘ, δεν παρέλειψε να επισημάνει πως οι ελλείψεις φαρμάκων και εμβολίων είναι πανελλαδικό φαινόμενο. Σύμφωνα με τον ίδιο καθημερινά λείπουν 70-80 σκευάσματα και μάλιστα έχει δημιουργηθεί ομάδα στο Facebook, όπου οι φαρμακοποιοί προσπαθούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον στο θέμα αυτό, ώστε να μην αφήσουν τους πολίτες χωρίς φάρμακο.
Τα φάρμακα στα οποία παρατηρούνται οι περισσότερες ελλείψεις
Κάτι παραπάνω από δραματικές χαρακτηρίζει ο κ . Θεοδοσιάδης, τις ελλείψεις εμβολίων και φαρμάκων για τον σακχαρώδη διαβήτη, την υπέρταση, τις παθήσεις του γαστρεντερικού και την αναιμία, που καταγράφονται με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία δύο χρόνια.
Παράλληλα, διευκρινίζει ότι οι ελλείψεις αυτές αφορούν κατά κύριο λόγο πρωτότυπα φάρμακα, τα οποία δεν αντικαθίστανται.
“Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε σοβαρές ελλείψεις σε εμβόλια για παιδιά ηλικίας από έξι μηνών έως 15 ετών, όπως για ιλαρά, ανεμοβλογιά, αλλά και ηπατίτιδα. Κάθε φαρμακείο έχει λίστα αναμονής τουλάχιστον 15 ασθενών, ενώ πολλοί δηλώνονται σε περισσότερα του ενός φαρμακεία ώστε να έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρουν το πολυπόθητο εμβόλιο” εξηγεί ο κ. Θεοδοσιάδης και συμπληρώνει “σοβαρές είναι οι ελλείψεις και σε κάποια σκευάσματα σιδήρου, σε φάρμακα για την υπέρταση και το γαστρεντερικό, αλλά και σε ινσουλίνες”.
Αξίζει να σημειωθεί πως ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι τόσο τα εμβόλια, όσο και οι ινσουλίνες δεν μπορούν να αντικατασταθούν από άλλα.
Ειδικά για την ινσουλίνη, η δοσολογία της καθορίζεται με βάση το συγκεκριμένο φάρμακο που παίρνει ένας ασθενής και σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνεται με τις αντιβιώσεις, οι οποίες μπορεί να κυκλοφορούν σε δέκα διαφορετικές συσκευασίες και μπορούμε να δώσουμε μια άλλη μάρκα διαφορετικής εταιρείας, αλλά με την ίδια δραστική ουσία στον ασθενή.
“Επίσης, υπάρχει φάρμακο για την αναιμία, το οποίο είναι σε έλλειψη και οι γιατροί αναγκάζονται να συνταγογραφούν δύο μαζί για να καλύψουν το ένα. Κι όταν ο ασθενής είναι αναγκασμένος να παίρνει πολλά φάρμακα, δυσκολεύεται να συμμορφωθεί στην αγωγή του. Επίσης, τα φάρμακα που συνήθως λείπουν είναι τέτοια που για να πάρει κάποιος άλλο, θα πρέπει ο γιατρός του να αλλάξει το σχήμα θεραπείας του και να το προσαρμόσει στα νέα δεδομένα. Κι αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Πάντως, σε καθημερινή βάση λείπουν κατά μέσο όρο 70-80 σκευάσματα, αριθμός που αυξομειώνεται” καταλήγει ο κ. Θεοδοσιάδης.