Στην «Εφημερίδα των Συντακτών – Σαββατοκύριακο» που κυκλοφορεί εκτάκτως σήμερα Παρασκευή 5/1/ 2018 δημοσιεύεται η πρώτη συνέντευξη της Μπέττυς Μπαζιάνα με τίτλο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία».
Η σύζυγος του πρωθυπουργού λέει στην Έφη Μαρίνου: «Η Ιστορία έχει καταγράψει τη διαφορά ήθους και πολιτικής» και τονίζει: «δεν δέχομαι κατηγορίες περί προδοσίας και εξαπάτησης. Αν ξέρετε κάποιον από τον ΣΥΡΙΖΑ που έβγαλε χρήματα στην πλάτη του ελληνικού λαού να μου το πείτε. Πρώτη εγώ θα βγω στους δρόμους».
Σε μία συνέντευξη – ποταμό τεσσάρων σελίδων επισημαίνει: «Ο κόσμος των παραδείσιων τόπων ανήκει σε διαφορετικό από μένα αξιακό σύστημα. Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αξία η ιδιώτευση, το προσωπικό κέρδος σε βάρος του κοινού καλού και του δίκιου;».
Για πρώτη φορά μιλάει δημόσια ως πολίτης και αναφέρεται στα δραματικά γεγονότα μέσα και έξω από το Μαξίμου το καλοκαίρι του 2015. «Ο Τσίπρας το πήγε ως το όριο της αντοχής που είχε η χώρα. Μέσα σ’ αυτή τη δίνη δεν άλλαξε τον χάρτη των αξιών του, δεν τάχτηκε υπέρ των ισχυρών, είναι πάντα με την πλευρά των ανθρώπων του μόχθου».
Μάλιστα λέει χαρακτηριστικά: “Κάθε 5η Ιουλίου κλαίω από νεύρα, από οργή – ναι – κυριολεκτώ”.
Αναφέρεται στη διαπραγμάτευση του Αλέξη Τσίπρα με τους δανειστές λέγοντας: “’Έχοντας ρωτήσει τον ελληνικό λαό στο δημοψήφισμα, έφυγε να διαπραγματευτεί ξανά με τους δανειστές μια καλύτερη συμφωνία” και αναφέρει για το αποτέλεσμα: “επέστρεψε με μια συμφωνία που ήταν μακρυά από αυτό που οραματιζόταν αρχικά. Έκανε έναν συμβιβασμό, όχι όμως ταπεινωτικό. Έναν συμβιβασμό που πίστευε ότι είχε μια προοπτική: να οδηγήσει τελικά στο τέλος της ηγεμονίας των ισχυρών, στο τέλος της παράλογης λιτότητας”.
Σε ό,τι αφορά στις χαμένες μάχες η Μπέττυ Μπαζιάνα αναφέρει χαρακτηριστικά στη συνέντευξή της πως “Έχω να πω ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει… Δεν ξέρω τι νόημα έχει αν είχαμε αυτοκτονήσει συλλογικά. Ο πόλεμος έχει πολλές μάχες” προσθέτει και σε ότι αφορά στο συμβιβασμό που υπήρξε αναφέρει πως “η κυβέρνηση αναγκάστηκε να συμβιβαστεί όχι όμως προτού δώσει τη μάχη που υποσχέθηκε (…) Ο Τσίπρας μέσα σε αυτή τη δίνη δεν άλλαξε τον χάρτη των αξιών του, δεν τάχθηκε υπέρ των ισχυρών. Είναι πάντα με την πλευρά των ανθρώπων του μόχθου. Ποιος από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επωφελήθηκε προσωπικά; Ποιος απέκτησε χρήματα στην πλάτη του ελληνικού λαού; Αν ξέρετε κάποιον να μου το πείτε. Πρώτη εγώ θα βγω στους δρόμους και θα διαμαρτυρηθώ. Κι όμως φαίνεται ότι η κατάσταση αλλάζει. Φαίνεται ότι οι επιλογές που ακολουθήθηκαν είχαν ένα στόχο: την αποδέσμευση από την επιτροπεία και τον σταδιακό τερματισμό της λιτότητας. Περιμένω ως πολίτης να δω να γίνεται πράξη”.
Αποκαλύπτει ότι θα ήθελε να είχε συναντήσει τον Φιντέλ Κάστρο και τονίζει: «η εξουσία, ακόμα και η αριστερή, χτυπάει σε πολύ εσωτερικές χορδές του ανθρώπου, έχει να κάνει με την αυταρέσκειά του, την εικόνα του εαυτού του, ακόμα και με τη λίμπιντό του. Ο ναρκισσισμός καιροφυλακτεί. Ίσως η ψυχανάλυση να βοηθούσε τους πολιτικούς… Αλλά ποιος αντέχει να συγκρουστεί με το είδωλό του;».