Μαρέβα Μητσοτάκη: Στόχος όλων των συκοφαντιών σε βάρος μου είναι ο σύζυγός μου

Mιλώντας σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη για το νέο τεύχος της Athens Voice η Μαρέβα Μητσοτάκη σχολίασε τις επιθέσεις που δέχεται σε συστηματική βάση, τονίζοντας πως η κακόβουλη κριτική προς το πρόσωπό της πραγματικό στόχο δεν έχει την ίδια αλλά τον σύζυγό της.

Η σύζυγος του Κυριάκου Μητσοτάκη εξέφρασε την πίστη της στην ελληνική Δικαιοσύνη στην οποία, όπως τόνισε, έχει προσφύγει για όλες τις συκοφαντίες σε βάρος της.

Η συνιδρύτρια της «Zeus and Dione» δεν αρκέστηκε να μιλήσει μόνο για τα πολιτικά ζητήματα αλλά αναφέρθηκε στην εταιρεία της, στην επιχειρηματικότητα και στη θέση της γυναίκας στην Ελλάδα.

Δε δίστασε μάλιστα να επισημάνει ότι η ισότητα των φύλων στη χώρα μας δεν έχει εμπεδωθεί και ότι μας μένουν αρκετά βήματα μέχρι να σπάσουμε τη λεγόμενη “γυάλινη οροφή”.

“Μας ηχεί εντελώς ξένο μία Ελληνίδα να επιδιώκει την επαγγελματική της αυτονομία, πόσο μάλλον να δραστηριοποιείται και στο εξωτερικό με μια δική της επιχείρηση” επεσήμανε η κ. Μητσοτάκη προσθέτοντας ότι πολλοί εχθρεύονται την επιχειρηματικότητα ενώ αρκετοί εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται το ρόλο της γυναίκας σήμερα.

Αποσπάσματα της συνέντευξης ακολουθούν:

“Προφανώς δεν μου είναι καθόλου ευχάριστο ότι έχω γίνει στόχος μιας συστηματικά κακόβουλης κριτικής. Και χρησιμοποιώ εν γνώση μου αυτόν τον πολύ επιεική χαρακτηρισμό, καθώς όσοι με διαβάλλουν είναι προφανές ότι επιδιώκουν να τους απαντήσω στη γλώσσα τους. Δεν θα το κάνω, όμως, γιατί εμπιστεύομαι την ελληνική Δικαιοσύνη στην οποία έχω προσφύγει για όλες τις συκοφαντίες σε βάρος μου. Άλλωστε πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες έχουν καταλάβει πια ότι ο πραγματικός στόχος των επιθέσεων αυτών δεν είμαι εγώ, αλλά ο σύζυγός μου. Θέλω, όμως, με την αφορμή που μου δίνετε, να κάνω ένα γενικότερο σχόλιο. Τα δημοσιεύματα αυτά δείχνουν έμμεσα και το πώς εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται κάποιοι το ρόλο της γυναίκας σήμερα στη χώρα μας. Αλλά και το πόσο εχθρεύονται τελικά –συνειδητά ή ασυνείδητα– την επιχειρηματικότητα. Εξακολουθεί να τους ηχεί εντελώς ξένο μια Ελληνίδα να επιδιώκει την επαγγελματική της αυτονομία, πόσο μάλλον να δραστηριοποιείται και στο εξωτερικό με μια δική της επιχείρηση. […] Η Ελληνίδα σηκώνει ένα τεράστιο βάρος. Η θέση της γυναίκας στην Ελλάδα δεν είναι δυστυχώς αυτή που θα έπρεπε. Μπορεί σε θεσμικό επίπεδο η ισότητα των δύο φύλων να έχει κατοχυρωθεί, αλλά πολλά μένουν να γίνουν ώστε να εμπεδωθεί ότι η γυναίκα μπορεί να τα καταφέρει εξίσου καλά με τους άνδρες. Χρειάζεται να κάνουμε πολλά ακόμη βήματα ώστε να σπάσουμε και στην Ελλάδα τη λεγόμενη «γυάλινη οροφή». Αυτό το αόρατο σημείο, δηλαδή, που ακόμη και σήμερα προσδιορίζεται ασυνείδητα ως το ανώτατο όριο στο οποίο μπορεί να φτάσει μια γυναίκα απλά και μόνο λόγω του φύλου της”.