"Μύλος" με τη ρύθμιση για την αυτόνομη θέρμανση-Αντιδράσεις από την ΠΟΜΙΔΑ

Σύγχυση έχει προκληθεί σε χιλιάδες ιδιοκτήτες διαμερισμάτων λόγω της νέας τροπολογίας που ψηφίστηκε στη Βουλή για την ατομική θέρμανση, καθώς αυτή προβλέπει πως για την τοποθέτηση αυτόνομης μονάδας θέρμανσης σε διαμέρισμα πολυκατοικίας ή την αυτονόμηση διαμερίσματος από την κεντρική θέρμανση, δεν απαιτείται πλέον η έγκριση γενικής συνέλευσης της πολυκατοικίας, εξέλιξη που προκαλεί την έντονη αντίδραση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ).

Συγκεκριμένα, με το άρθρο 39 του Ν. 4447/2016 σε συνδυασμό με το ΠΔ 420/1987 και το ΠΔ 27/1985 ορίζεται ότι «Για την τοποθέτηση μετρητικών ή ρυθμιστικών διατάξεων ενέργειας ή ανεξάρτητων μονάδων θέρμανσης σε μεμονωμένες ιδιοκτησίες καταναλωτών σε υφιστάμενα πριν από την έναρξη εφαρμογής του παρόντος νόμου κτίρια, καθώς και σε όσα κτίρια ανεγερθούν μετά την έναρξη εφαρμογής αυτού, δεν απαιτείται προηγούμενη έγκριση ή απόφαση οργάνου ή ενημέρωση ή άδεια άλλης αρχής ή φορέα, πέραν των πιστοποιημένων φορέων παροχής ή εγκατάστασης όπου αυτό απαιτείται».

Η ρύθμιση αυτή, με την πρώτη ανάγνωση φαίνεται να “λύνει τα χέρια” πολλών ιδιοκτητών διαμερισμάτων, καθώς λόγω και της οικονομικής κρίσης σε αρκετές πολυκατοικίες οι ένοικοι δεν συμφωνούν για την αγορά πετρελαίου θέρμανσης ή φυσικού αερίου. Ωστόσο συναντά αντιδράσεις από την ΠΟΜΙΔΑ, η οποία θεωρεί ότι ο νόμος έχει κενά και δεν μπορεί να αγνοήσει τους κανονισμούς των πολυκατοικιών όλης της χώρας ενώ δεν αποκλείεται να προκαλέσει δικαστικές διαμάχες μεταξύ ιδιοκτητών.

Η ΠΟΜΙΔΑ επισημαίνει:

1.Η διαδικασία και οι προϋποθέσεις για τη δυνατότητα απόσπασης συγκεκριμένης ιδιοκτησίας από θέρμανση με υγρά καύσιμα στο φυσικό αέριο, ή αντικατάσταση του κοινόχρηστου καυστήρα της οικοδομής με καυστήρα φυσικού αερίου ορίζονται από το Π.∆.420 της 19/20.10.87 “Για εγκατάσταση δικτύων αερίων καυσίμων σε νέες οικοδομές”. (ΦΕΚ Α’ 187), στο άρθρο 2 όπως έχει τροποποιηθεί ως σήμερα.

  1. Το άρθρο 39 του προσφάτως ψηφισθέντος νόμου 4447/2016 περί χωρικού σχεδιασμού κλπ. τροποποιεί το άρθρο 11 του νόμου 4342/2015 που αναφέρεται στους μετρητές ενεργειακής κατανάλωσης. Η νέα παράγραφος 8 του άρθρου αυτού αφορά αποκλειστικά την εγκατάσταση συστημάτων μέτρησης της ενέργειας που καταναλώνεται, και δεν μπορεί ποτέ να αφορά το δικαίωμα της αυθαίρετης εγκατάστασης θέρμανσης με φυσικό αέριο ή άλλο μέσο θέρμανσης, με αγνόηση των κανονισμών των πολυκατοικιών όλης της χώρας.
  2. Ανεξάρτητα από τις προθέσεις του νομοθέτη, η συγκεκριμένη έκφραση “δεν απαιτείται προηγούμενη έγκριση ή απόφαση οργάνου ή ενημέρωση ή άδεια άλλης αρχής ή φορέα” δεν μπορεί ποτέ να αφορά την παράκαμψη των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων των πολυκατοικιών (η οποία ασφαλώς δεν αποτελεί «όργανο αρχής ή φορέα»), αλλά το ότι, αν κάποιος νόμιμα από πλευράς συνιδιοκτησίας, μπορεί να εγκαταστήσει ένα νέο σύστημα μέτρησης ή κεντρικής θέρμανσης, δεν χρειάζεται άδεια ή έγκριση από καμιά πολεοδομική ή άλλη δημόσια αρχή.
  3. Αν ο νομοθέτης ήθελε πράγματι να επιτρέψει την μονομερή και αυθαίρετη αποχώρηση από τα υπάρχοντα συστήματα κεντρικής θέρμανσης των πολυκατοικιών, γεγονός που θα δημιουργούσε συνθήκες “ζούγκλας” σε όλες τις πολυκατοικίες και δεκάδες χιλιάδες προσφυγές στα Πρωτοδικεία της χώρας, θα έπρεπε να τροποποιήσει ρητά τις διατάξεις του Π.Δ. 420/1987, που ρυθμίζουν το θέμα αυτό, ή έστω τις διατάξεις περί οριζοντίου ιδιοκτησίας του Ν. 3741/1929, θέτοντας συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως η ΠΟΜΙΔΑ είχε προτείνει όταν προ διετίας είχε γίνει πολύμηνη και διεξοδική δημόσια διαβούλευση επί του θέματος αυτού, και όχι να επιχειρήσει, ένα τόσο σοβαρό κοινωνικό θέμα, να το περάσει συγκαλυμμένα σε άσχετη διάταξη, χωρίς καμιά απολύτως διαβούλευση.
  4. Πράγματι, όπως η ΠΟΜΙΔΑ είχε επισημάνει από το 2014, αν επιτρέψουμε άναρχα την αυτόβουλη ατομική θέρμανση με φυσικό αέριο ή οποιοδήποτε άλλο τρόπο, των ισχυρότερων οικονομικά νοικοκυριών της κάθε πολυκατοικίας, αυτό θα αποτελέσει την απαρχή τεράστιας περαιτέρω υποβάθμισης της ζωής των υπολοίπων – οικονομικά ασθενέστερων- μέσα στο ίδιο κτίριο, την κακοποίηση των προσόψεων των οικοδομών, και τελικά τη μετατροπή των γενικών συνελεύσεων των πολυκατοικιών σε πυγμαχικά ριγκ, με χιλιάδες πολιτών να εμπλέκονται σε ατέρμονες και δαπανηρές δικαστικές διαδικασίες!