Επιτόπια αυτοψία στο Τέμενος Βαγιαζήτ πραγματοποιεί από το πρωί επιτελείο του υπουργείου Πολιτισμού, με επικεφαλής τη Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού Μαρία Βλαζάκη, ύστερα από εντολή της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λυδίας Κονιόρδου που βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ, προκειμένου να εκτιμήσει την κατάσταση μετά την εκδήλωση της πυρκαγιάς.
Από τις αρμόδιες αρχές θα πραγματοποιηθεί άμεσα η διερεύνηση της αιτίας της πυρκαγιάς, ώστε να αποφευχθούν οι οποιοδήποτε μελλοντικοί κίνδυνοι αλλά και να αποδοθούν τυχόν ευθύνες. Το επιτελείο αποτελείται από: την Γενική Διευθύντρια Αναστήλωσης Μουσείων και Τεχνικών Έργων Ευγενία Γατοπούλου, την καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου Ελευθερία Τσακανίκα, τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Αναστήλωσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων Θεμιστοκλή Βλαχούλη, την Προϊστάμενη της Εφορείας Έβρου Χρύσα Καραδήμα και την Προϊσταμένη του Τμήματος ´Έργων της ΔΑΒΜΜ Ιωάννα Καράνη.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το Τέμενος Βαγιαζήτ κτίστηκε το 1420 μ.Χ. από τον σουλτάνο Μεχμέτ Ι. Η αρχική θολωτή κάλυψη του γρήγορα κατέπεσε, οπότε και περί τα τέλη του 15ου αιώνα, αντικαταστάθηκε από μεγάλων διαστάσεων δρύινη πυραμιδοειδή στέγη. Η αποκατάσταση του Τεμένους Βαγιαζήτ, αποτελεί προτεραιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Για τον λόγο αυτό το Υπουργείο δρομολόγησε την αποκατάστασή του εντάσσοντας το έργο σε συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Μέχρι σήμερα έχουν εκπονηθεί μελέτες αποτύπωσης, έχουν γίνει ανασκαφικές διερευνήσεις και κατασκευή προστατευτικού στεγάστρου. Το έργο της αποκατάστασης ολοκληρώνεται με το νέο ΕΣΠΑ 2013-2020, συνολικού προϋπολογισμού 5.000.000 ευρώ.
Με την συνδρομή ειδικών επιστημόνων και την χρηματοδότηση του ΥΠΠΟΑ, έχουν τεθεί οι προδιαγραφές για την ανάθεση των απαιτούμενων μελετών ολοκλήρωσης του σύνθετου αυτού έργου. Έχοντας εξασφαλίσει την πλήρη αποτύπωση και την αρχαιολογική τεκμηρίωση του μνημείου, το ΥΠΠΟΑ είναι αποφασισμένο και καθόλα έτοιμο για την πλήρη αποκατάσταση του Τεμένους και την απόδοση του, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην τοπική κοινωνία, όσο και ευρύτερα, θεωρώντας το πολύ σημαντικό στοιχείο του πολιτιστικού αποθέματος της χώρας.