Guardian: Τρομοκρατία χαμηλού κόστους- Οι επιθέσεις γίνονται πλέον με πρωτόγονα μέσα

Οι αλλεπάλληλες ήττες του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους στα πεδία των μαχών του Ιράκ και της Συρίας τον περασμένο χρόνο έχουν αποδυναμώσει την οργάνωση και την ικανότητά της να εξαπολύει πιο «φιλόδοξες» επιθέσεις σε σχέση με τη χθεσινή στο Λονδίνο. Το ISIS θα ήθελε να επιτεθεί στη Βρετανία με πιο συμβατικές τακτικές, όπως αυτές που χρησιμοποιήθηκαν τον Νοέμβριο του 2015 στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες πριν από ακριβώς έναν χρόνο.

Αλλά παρά τον μεγάλο αριθμό Βρετανών υπηκόων που εντάχθηκαν στην οργάνωση και πήγαν να πολεμήσουν στο Ιράκ και τη Συρία, αξιωματούχοι των υπηρεσιών ασφαλείας εκτιμούν ότι το «Ισλαμικό Κράτος» δεν διαθέτει στη Βρετανία δίκτυο με την ίδια συνοχή και αποτελεσματικότητα που είχαν οι πυρήνες στη Γαλλία και το Βέλγιο. Και αυτό το καταδεικνύει και το γεγονός ότι το 2015 πιθανώς να χρησιμοποιήθηκε ένας Βέλγος, ο Μοχάμεντ Αμπρινί, όπως είχε γράψει το Newsweek, για την παρακολούθηση πιθανών στόχων στη Βρετανία και όχι Βρετανός υπήκοος.

Η εναλλακτική που απέμενε στην οργάνωση ήταν οι επιθέσεις «μοναχικών λύκων» με όποιο μέσο διαθέσιμο. Η χθεσινή επίθεση έξω απ’το βρετανικό κοινοβούλιο ήταν η τελευταία μιας σειράς τρομοκρατικών χτυπημάτων με οχήματα εναντίον πεζών -τακτική που προωθεί ενεργά το «Ισλαμικό Κράτος». Τον Δεκέμβριο ο Τυνήσιος πρόσφυγας Ανίς Άμρι έπεσε μ’ ένα φορτηγό στο πλήθος στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου σκοτώνοντας 12 ανθρώπους. Τον περασμένο Ιούλιο ένα κλεμμένο φορτηγό χρησιμοποιήθηκε για να θερίσει το πλήθος την Ημέρα της Βαστίλλης στη Νίκαιο σκοτώνοντας 86 άτομα. Το Νοέμβριο ένας φοιτητής χρησιμοποίησε όχημα και όπλα για να τραυματίσει 13 άτομα στο προαύλιο πανεπιστημίου στο Οχάιο των ΗΠΑ.

Ένας άλλος λόγος που έχουν αποτραπεί ένοπλες επιθέσεις στη Βρετανία είναι η αυστηρή νομοθεσία για τον έλεγχο των όπλων και η απουσία αξιοσημείωτης μαύρης αγοράς όπλων- σαν αυτές που υπάρχουν στο Βέλγιο. Τα τελευταία 15 χρόνια στη μεγάλη πλειονότητα των επιθέσεων είτε σε χώρες της Δύσης, είτε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι δράστες χρησιμοποίησαν όπλα που ήταν σχετικά εύκολο να αποκτηθούν. Επίσης οι επιθέσεις σημειώθηκαν σε απόσταση μιας ώρας με το αυτοκίνητο απ’ το σπίτι του δράστη και εμπλέκονταν πυρήνες σε αυτές.

Η έρευνα έχει δείξει ότι οι μισοί ίσως και τα δύο τρίτα των μοναχικών δραστών γνωστοποιούν με κάποιο τρόπο τις προθέσεις τους σε συγγενείς ή φίλους πριν εξαπολύσουν την επίθεση. Οι περισσότεροι έχουν διασυνδέσεις με ευρύτερα δίκτυα ή Ισλαμικές ομάδες, ορισμένες εκ των οποίων δεν είναι βίαιες, όπως συνέβη στις περιπτώσεις των δραστών της Νίκαιας και του Βερολίνου. Όμως με τη διάδοση της πρακτικής των επιθέσεων με οχήματα εναντίον πεζών ήταν θέμα χρόνου, λένε Βρετανοί αξιωματούχοι των υπηρεσιών ασφαλείας – να γίνει κάτι τέτοιο και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το επίπεδο απειλής έχει από καιρό χαρακτηριστεί «σοβαρό», που σημαίνει ότι θεωρείται πολύ πιθανή μια επίθεση.

Η μοναδική απώλεια της Βρετανίας από τρομοκρατική επίθεση απ’ το 2005 ήταν ο Λι Ρίγκμπι, ένας στρατιώτης εκτός υπηρεσίας, που τον χτύπησαν με το αυτοκίνητό τους και στη συνέχεια τον μακέλεψαν δύο ισλαμιστές εξτρεμιστές στο νοτιοανατολικό Λονδίνο το 2013. Η τρομοκρατική απειλή έχει αυξηθεί δραματικά απ’ το 2011, λένε οι βρετανικές υπηρεσίες ασφαλείας και υπογραμμίζουν ότι μπορεί το «Ισλαμικό Κράτος» να φυλλορροεί και να αποσυντίθεται σταδιακά, αλλά η Αλ Κάιντα παραμένει ανθεκτική και η ισλαμιστική εξτρεμιστική ιδεολογία συνεχίζει να προσελκύει νέους οπαδούς, γεγονός που σημαίνει ότι ο εφιάλτης δεν πρόκειται να τελειώσει στο εγγύς μέλλον.