Τρελοκουρέματα, γρίφοι, πασαρέλες και συναυλίες τσέπης: Το Εθνικό γιορτάζει τις Απόκριες με τα παιδιά

Θέατρο, καρναβάλι και η κοινή τους αφετηρία: η μεταμόρφωση. 

To Εθνικό Θέατρο τις φετινές απόκριες καλεί τους μικρούς θεατές να διασκεδάσουν στις ειδικές διαμορφωμένες γωνιές του κτιρίου Τσίλλερ αμέσως μετά το τέλος των παραστάσεων της  Μόμο και του Γαλάζιου πλανήτη.

Οι ήρωες της Μόμο και του Γαλάζιου Πλανήτη κατεβαίνουν από τη σκηνή και στήνουν την δική τους, αυτοσχέδια παράσταση σε όλο το κτίριο. Συναντούν τα παιδιά σε κάθε γωνιά του θεάτρου για μια ….συναυλία τσέπης, και μια πασαρέλα με κοστούμια από το βεστιάριο του Εθνικού θεάτρου. Για τρελοκουρέματα, γρίφους αλλά και για την ξενάγηση του Τζίτζη στο ιστορικό κτίριο Τσίλλερ.

Οι φετινές παραγωγές του Μικρού Εθνικού (Κτίριο Τσίλλερ-Κεντρική Σκηνή) παρουσιάζονται ως εξής:

«Μόμο» του Μίχαελ Έντε κάθε Σάββατο στις 16:00 και Κυριακή στις 11:00
«Τα παιδιά του Γαλάζιου πλανήτη» του Άντρι Σνάιρ Μάγκνασον κάθε Κυριακή στις 12:00

Σημείωση: οι δράσεις στο φουαγέ του κτιρίου Τσίλλερ μετά των τέλος των παραστάσεων της Μόμο και Τα παιδιά του γαλάζιου πλανήτη συμπεριλαμβάνονται στην τιμή του εισιτηρίου.

3 και 4/2, 17 και 18/2 Κτίριο Τσίλλερ.

 

Λίγα λόγια για τις παραστάσεις:

“Μόμο” του Μίχαελ Έντε: Τι είναι ο χρόνος; Πως γίνεται, ενώ περπατάς αργά, να πηγαίνεις πολύ γρήγορα; Γίνεται να κλέψεις τον χρόνο των ανθρώπων; Και ποιο είναι αυτό το μικρό κορίτσι με το περίεργο όνομα που η τύχη του κόσμου είναι στα χέρια της;

Η ιστορία ξεκινά στα ερείπια ενός παλιού θεάτρου έξω από μια μεγάλη πόλη. Εκεί κατοικεί ένα μικρό, παράξενο κορίτσι, η Μόμο, που έχει ένα καταπληκτικό χάρισμα: είναι υπέροχη ακροάτρια. Όταν οι Γκρίζοι Κύριοι εισβάλλουν στη ζωή των κατοίκων της μεγάλης πόλης οι άνθρωποι αλλάζουν σαν να  έχουν μια απροσδιόριστη αρρώστια…

Το βιβλίο- ορόσημο του Έντε, πρωτοκυκλοφόρησε στη Γερμανία το 1973, μεταφράστηκε σε περισσότερες από 40 γλώσσες και χαρακτηρίστηκε από κριτικούς αλλά και φιλοσόφους ως «ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα». Η ιστορία της Μόμο, παρότι γραμμένη στη δύση του προηγούμενου αιώνα, είναι η ιστορία των σημερινών παιδιών: αυτών που μεγαλώνουν σ’ έναν κόσμο που μοιάζει να βρίσκεται διαρκώς σε αντίστροφη μέτρηση, σ’ έναν κόσμο που δεν έχει χρόνο για παιδιάστικα καμώματα, για άσκοπες περιπλανήσεις, για παιχνίδια και φανταστικές εξερευνήσεις, για οτιδήποτε με λίγα λόγια δεν μετριέται, δεν ζυγίζεται και δεν ορίζεται.

“Τα παιδιά του γαλάζιου πλανήτη” του Άντρι Σνάιρ Μάγκνασον: Μακριά στο διάστηµα, σ’ έναν άλλο γαλαξία, υπάρχει ένας γαλάζιος πλανήτης που κατοικείται µόνο από παιδιά. Κάποια µέρα όμως, εµφανίζεται στον πλανήτη τους ο µυστηριώδης Σούπερ Γκλαµ, και τους υπόσχεται ότι µπορεί να πραγµατοποιήσει κάθε όνειρό τους, όμως με κάποια ανταλλάγματα…  Η Χίλντα και ο Μπριµίρ θα συνειδητοποιήσουν ότι εκτός κι αν δράσουν αποφασιστικά ολόκληρος ο πλανήτης κινδυνεύει να αφανιστεί!

Η παράσταση Τα Παιδιά του Γαλάζιου Πλανήτη, βασισμένη στο ομώνυμο, πολυβραβευμένο βιβλίο του Αντρί Μάγκνασον και σε ευρηματική σκηνοθεσία της Κατερίνας Καραδήμα, γεννά μεγάλα ερωτήματα ακόμα και στους πιο μικρούς θεατές. Ερωτήματα σχετικά με την κλιματική αλλαγή, τη φιλία, τη δικαιοσύνη, την κατανομή των φυσικών πόρων, τη χαμένη μας αθωότητα.

Τρεις ηθοποιοί μοιράζουν επιτόπου ρόλους, μπαλόνια, χρυσόσκονη και ταλκ και ζωντανεύουν έναν ολόκληρο πλανήτη. Έναν πλανήτη με τα άγρια θηρία του και, φυσικά, το αγριότερο όλων, τον άνθρωπο.

Περισσότερα για το έργο…

Τι θα έδινες για αντάλλαγμα σε κάποιον που θα σου υποσχόταν ότι θα πραγματοποιήσει τα πιο τρελά σου όνειρα; Μέχρι πού θα έφτανες για να μάθεις να πετάς, για να ξεφορτωθείς μια και καλή τις βροχερές μέρες ή τον αναγκαστικό ύπνο;

Πόσο δύσκολο είναι να μιλήσεις σε ένα παιδί για το δυτικό πολιτισμό και τα «αγκάθια» του, για την κατανομή των πόρων και τα ηθικά διλήμματα της σύγχρονης κοινωνίας;

Ο Μάγκνασον στο βιβλίο του τολμά να περιγράψει τη φύση όπως πραγματικά είναι: όχι σαν έναν ανεξάντλητο παιδότοπο, αλλά σαν ένα βασίλειο μοναδικό και εύθραυστο, σαν κάτι δικό μας, πολύτιμο, που βρίσκεται υπό απειλή. Και η απειλή είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ένα έργο για μικρούς από μια μικρή χώρα, το οποίο ξεπέρασε τα γεωγραφικά, πολιτισμικά και γλωσσικά σύνορα της χώρας του, μεταφράστηκε σε 30 χώρες, διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο από τον ίδιο τον συγγραφέα και ανέβηκε μέχρι τώρα σε 5 χώρες. Είναι το πρώτο παιδικό βιβλίο που έχει κερδίσει το Ισλανδικό Βραβείο Λογοτεχνίας στην ιστορία του θεσμού.