Πολιτικοί αρχηγοί για λύπηση

Συζητούσαν επί οκτώ ώρες και τελειώνοντας συνέχισαν και δημόσια τις ανούσιες αντιδικίες που είχαν αρχίσει στο τραπέζι στο οποίο αναζητούσαν, υποτίθεται, κοινή γραμμή πλεύσης για τη χώρα.

Η σύσκεψη της Παρασκευής στο προεδρικό Μέγαρο δεν αποδείχθηκε απλώς αχρείαστη, αλλά και κατώτερη των περιστάσεων. Δεν κατάφεραν καν να βγάλουν μια ανακοίνωση. Αυτό που προβλήθηκε ως “κοινό ανακοινωθέν” ήταν  ανακοίνωση της Προεδρίας.

Όσα χαρακτηρίσθηκαν “κοινός τόπος” ήταν τα αυτονόητα για μια κοινοτική χώρα. Τι άλλο από σεβασμό στις αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μπορούσαν να ζητήσουν; Μάλιστα κάποιες διατυπώσεις δίνουν την εντύπωση ότι δεν παρακολουθούν επαρκώς τις εξελίξεις: π.χ. οι αποφάσεις για την οικονομική ενίσχυση, που ζητείται, είχαν ήδη ληφθεί.

Προκαλεί εντύπωση ότι στο τέλος ομολόγησαν επισήμως ότι απέτυχαν. Τι άλλο σημαίνει η επίσημη διατύπωση “τα κόμματα της Αντιπολίτευσης εξέφρασαν, καθένα με τον δικό του τρόπο, τις επιφυλάξεις τους για τους μέχρι σήμερα χειρισμούς και την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης”;

Ειδικά η  κυβέρνηση τι είδους ικανοποίηση αισθάνεται όταν ο πρόεδρος της ΝΔ δήλωσε δημοσίως ότι “διατύπωσε επιφυλάξεις για το κατά πόσο η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός μπορεί να ανταποκριθεί στις περιστάσεις των καιρών”;

Ποια αξία μπορεί να είχε μια διαδικασία που έβαζε σε ψηφοφορία τις ιδέες του Λεβέντη για… οικουμενική κυβέρνηση; Γιατί δεν ψήφισαν και αν καπνίζοντας φτάνει κάνεις στα 110 χρόνια;  Ποια αξία έχουν αρλούμπες του τύπου να οριστεί πολιτικός εκτός Βουλής ως υπουργός κοινής αποδοχής “που θα διοικεί το χάος”, όπως πρότεινε ο Θεοδωράκης; Αλα Παπανδρέου με την Ελσα Παπαδημητρίου.

Για τον Πρωθυπουργό που ήταν ο επισπεύδων, η σύσκεψη απεδείχθη κάτι μεταξύ ήττας και γκάφας σε ένα θέμα που ο ίδιος προσωπικά είχε πολυδιαφημισει: το βέτο. Αν  πλέον δεσμεύεται να μην προχωρήσει, πρόκειται για  αποδοκιμασία όσων έλεγε τις τελευταίες ημέρες- κι ας διαφημίζει στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ότι ήδη τον φοβήθηκαν! Αν δεν δεσμεύεται ποιο νόημα είχε για τους άλλους η  σύσκεψη;

Και στις δύο περιπτώσεις μάλλον συνιστά γκάφα τέτοια συζήτηση  μπροστά σε μια διαπραγμάτευση. Εκτός αν και πάλι ο Τσίπρας ζητούσε μια αφορμή για να αποσύρει μια ιδέα που έτεινε να λειτουργήσει σαν αυτοεκπληρουμενη προφητεία.

Αν οι αρχηγοί ήθελαν να πετύχει η σύσκεψη ήταν αρκετό να επαναλάβουν τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ προς τους πρόσφυγες: “μην έρχεστε στην Ελλάδα” – όπως πρότεινε Μητσοτάκης. Είναι το μόνο που εξαρτάται από αυτούς.

Συμπέρασμα. Η πολιτική ηγεσία μια χώρας  είναι για λύπηση όταν μετά από οκτώ ώρες ανούσιων διαλόγων, βολεύεται με μια ανακοίνωση που περιέχει κοινοτυπίες και αερολογίες.  Πάλι καλά. Όπως έλεγε ο Τρότσκι: “Αν είχαμε περισσότερο καιρό για συζητήσεις θα κάναμε σίγουρα περισσότερα λάθη”.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο www.capital.gr