Το τελευταίο καταφύγιο

Γ​​ιατί απειλεί μόνο με δεκαετή κάθειρξη το υπουργείο Εξωτερικών όσους αποκαλύπτουν τα πεπραγμένα της λαοσωτηρίου; Το επιτελείο του Ρίτσαρντ Νίξον είχε σχεδιάσει τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζακ Αντερσον, ο οποίος αποκάλυπτε τα «εθνικά μυστικά» του σκανδάλου «Ουότεργκεϊτ». Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ αρθρογράφος είχε αποκαλύψει, μεταξύ άλλων, και απόρρητα ντοκουμέντα της μυστικής πώλησης όπλων των ΗΠΑ στο Πακιστάν, χωρίς μάλιστα να υπάρχει καταδικασμένος για λαθρεμπόριο μεσάζων. Στα δε καθεστώτα που κατά το παρελθόν προπαγάνδιζε ο υπουργός Εξωτερικών, ξεμπέρδευαν με μία σφαίρα στον αυχένα. Ετσι τα «εθνικά μυστικά», δηλαδή τα βρώμικα πεπραγμένα κάθε απολυταρχικής κυβέρνησης, έμεναν ασφαλή από κάθε έλεγχο.

Η αποφυγή λήψης δραστικών μέτρων μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι «με μεγάλη υπομονή και αίσθημα ευθύνης, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς έχει τηρήσει στάση σιωπής μέχρι τούδε, με γνώμονα τη διαφύλαξη της εθνικής ασφάλειας και των εθνικών συμφερόντων» (ανακοίνωση υπουργείου Εξωτερικών 22.11.2017). Γι’ αυτό και η κυβέρνηση δείχνει τέτοια μεγαλοθυμία και απειλεί μόνο με δεκαετή κάθειρξη όσους αποκαλύπτουν αποδείξεις της δυσώδους αυτής υπόθεσης.

Προκύπτουν όμως ένα ερώτημα κι ένα πρόβλημα από τη σπουδή του κ. Κοτζιά για «ήπιες» έστω διώξεις των «αντεθνικώς δρώντων». Το ερώτημα: Τι σόι εθνικά μυστικά κρύβονται στις λεπτομέρειες μιας συμφωνίας που ήταν γνωστή (εγκρίθηκε από τη Βουλή) και το μόνο νέο στοιχείο ήταν η εμπλοκή ενός μεσάζοντος, κάτι που τελικώς τίναξε στον αέρα τη συμφωνία και στέρησε από τα κρατικά ταμεία 66 εκατομμύρια ευρώ; Το πρόβλημα: Πώς μπορεί να γίνει δημοκρατικός έλεγχος μιας κυβέρνησης όταν αποκρύπτει τους μεσάζοντες με μια σφραγίδα που γράφει «απόρρητον»; Η Αριστερά (παλιά) προέκρινε τη Δημοκρατία έναντι των εθνικών (υποτίθεται) μυστικών. Δικαιολογημένα, διότι και το «σχέδιο Προμηθεύς», το οποίο χρησιμοποίησαν οι συνταγματάρχες για να μας δέσουν, απόρρητο ήταν. Αντιθέτως, η Δεξιά θυσίαζε το δημοκρατικόν προς χάριν των εθνικών επιδιώξεων, μυστικών κ.λπ. Πιθανώς γι’ αυτό και ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης έσπευσε να καλύψει και αυτήν τη φορά τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αλλά ο κ. Νίκος Βούτσης δεν αναλογίστηκε όσα έλεγε στο παρελθόν;

Είναι κατανοητός ο πανικός της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Η χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων για τον ενδιάμεσο της πώλησης των βλημάτων στη Σαουδική Αραβία μπορεί να γκρεμίσει –εκτός από την κυβέρνηση– το τελευταίο έρεισμα του διαβόητου «ηθικού πλεονεκτήματος» μιας Αριστεράς που ξεκίνησε από το «είχαμε αυταπάτες αλλά δεν είπαμε ψέματα», συνέχισε με το «είπαμε ψέματα αλλά δεν κλέψαμε» και, τελικώς, μπορεί να δικαιώσουν τον Σάμιουελ Τζόνσον, που έλεγε πως «ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων»…

Η Καθημερινή