Πρέπει να είμαστε επιεικείς με την τακτική που επιλέγουν πολίτες όταν αντιμετωπίζουν σοβαρές κατηγορίες. Δηλαδή, με τους απλούς ανθρώπους, αυτούς που δεν έχουν ούτε οικονομική δύναμη, ούτε άκρες στην εξουσία, ούτε σχέσεις με στελέχη του πολιτικού προσωπικού, ούτε προσβάσεις στα μέσα ενημέρωσης, ούτε τη δυνατότητα να προσλάβουν έμπειρους και προβεβλημένους δικηγόρους για να τους υπερασπιστούν.
Μπορούμε να ανεχθούμε τις υπερβολές τους, την εκτόξευση δηλητηριωδών υπαινιγμών για τη Δικαιοσύνη και να δικαιολογήσουμε την προσπάθειά τους να εμφανιστούν ως αποδιοπομπαίοι τράγοι κατασκευάζοντας θεωρίες συνωμοσίας. Όταν όμως αυτό το κάνουν πολιτικοί πρώτης γραμμής με οικονομική άνεση, με επιρροή στα ΜΜΕ, με ακριβοπληρωμένους συνηγόρους και με μεγάλης ισχύος συμπαραστάτες (κόμματα), τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.
● Από την πρώτη στιγμή που έσκασε η υπόθεση της Novartis, οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί, χωρίς να έχουν διαβάσει τη δικογραφία και κυρίως εκείνα τα σημεία που τους αφορούν, είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι έχουμε να κάνουμε με σκευωρία οργανωμένη από τη συμμορία που κυβερνά τη χώρα.
Στην ίδια λογική, με ανάλογη φρασεολογία, κινήθηκαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης μέλη των οποίων είναι οι εμπλεκόμενοι και τα ΜΜΕ που τα στηρίζουν. Η καταγγελία είναι πολύ σοβαρή. Αν κόμματα, πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης πιστεύουν ακραδάντως ότι τη χώρα κυβερνά μια αδίστακτη συμμορία, τότε έχουν την υποχρέωση (το καθήκον) να πράξουν τα πάντα προκειμένου να την εξουδετερώσουν και να σώσουν την πατρίδα και τη δημοκρατία.
Τέτοιου τύπου κίνδυνοι δεν αντιμετωπίζονται με δηλώσεις και παρεμβάσεις στα δελτία ειδήσεων. Όλα επιτρέπονται στον ιερό αυτό αγώνα όταν απέναντί σου έχεις μια μαφιόζικη ομάδα η οποία μετέρχεται ερντογανικές μεθόδους (ειπώθηκε κι αυτό) για να στήσει καθεστώς ανελευθερίας και διώξεων κατά των αντιπάλων της.
Αν όμως μείνουν στα λόγια, όσο σκληρά κι αν είναι αυτά, θα κληθούν σύντομα να αναμετρηθούν με την υποψία που θα αρχίσει να διαχέεται παντού ότι απλώς φωνάζουν για να θολώσουν τα νερά και να καλύψουν τις πομπές τους. Και υπάρχουν τρόποι δυναμικής αντίδρασης. Ο θεσμικός (κατάθεση πρότασης μομφής), ο κινηματικός (ανένδοτος αγώνας στους δρόμους και τις πλατείες), ο ριζοσπαστικός (ομαδικές παραιτήσεις των βουλευτών και των επιλαχόντων ώστε να αναγκαστεί εκ των πραγμάτων η ανελέητη σπείρα του Μαξίμου να πάει σε εκλογές).
● Αμέσως μετά έστρεψαν τα πυρά τους στους προστατευόμενους μάρτυρες. Τέτοιος κανιβαλισμός δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν. Αμφισβήτηση της εγκυρότητας των καταθέσεων, προειδοποιήσεις («θα τους βρούμε και θα τους τιμωρήσουμε», «μικρή χώρα η Ελλάδα, όλοι γνωριζόμαστε») με κοντινό στόχο τη δημιουργία αμφιβολιών για τις προθέσεις των μαρτύρων και σε βάθος χρόνου την τρομοκράτησή τους ώστε να αναδιπλωθούν.
Αναρωτιέμαι πάντως αν θα βολέψει τους «αγανακτισμένους» η ανάκληση των μαρτυρικών καταθέσεων. Πόσοι θα πιστέψουν ότι αυτό γίνεται επειδή οι μάρτυρες είδαν την αλήθεια και μετάνιωσαν για όσα είχαν πει στους εισαγγελείς; Νομίζω πως οι περισσότεροι θα σχηματίσουν την πεποίθηση ότι η πράξη της ανάκλησης είναι το αποτέλεσμα συντονισμένων πιέσεων και γυμνών απειλών από την πλευρά των εμπλεκομένων.
Δικαστικά η υπόθεση θα δεχθεί πλήγμα, αλλά ηθικά οι ευνοημένοι θα εκτεθούν. Και για να μην ξεχνιόμαστε: Ο θεσμός των προστατευόμενων μαρτύρων ισχύει σε πολλές χώρες. Στην Ελλάδα από το 2001 και ενισχυμένος από το 2014. Η τελευταία νομοθετική προσαρμογή φέρει τις υπογραφές μερικών εξ αυτών που σήμερα έχουν βγει στα κεραμίδια και κραυγάζουν έμπλεοι οργής για «ανώνυμους κουκουλοφόρους».
● Μια σπείρα πολιτικών, όσο δικτυωμένη κι αν είναι, δεν μπορεί να κάνει μόνη της όλη τη βρόμικη δουλειά. Χρειάζεται συνεργούς. Δύσκολα θα πιστέψει κάποιος ότι ο Τσίπρας ενορχήστρωσε τα πάντα χωρίς ιμάντες. Για την ανάγκη της συζήτησης να τραβήξουμε αυτή τη θεωρία μέχρι το τέλος: Τους μάρτυρες τους χειραγώγησαν τα καθάρματα του Μαξίμου.
Ομως ο φάκελος που εστάλη στη Βουλή έχει τις υπογραφές των αρμόδιων εισαγγελέων, εγκρίθηκε από την ηγεσία του Αρείου Πάγου και εκτός από τις καταθέσεις των «κουκουλοφόρων», περιλαμβάνει στοιχεία που περιγράφουν τη διαδρομή του χρήματος, καθώς και στοιχεία που έχουν δώσει οι αμερικανικές διωκτικές αρχές από την έρευνα που πραγματοποιούν για τη δράση της εταιρείας στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα.
Να υποθέσουμε λοιπόν ότι η ηγεσία του Αρείου Πάγου, οι εισαγγελείς που ασχολούνται με το οικονομικό έγκλημα, το FBI, οι έξι προστατευόμενοι «κουκουλοφόροι» (τρεις εδώ, τρεις στις ΗΠΑ) και οι υπόλοιποι μάρτυρες υπηρετούν τα συμφέροντα της αλητοπαρέας που κατοικοεδρεύει στο Μαξίμου; Και όσοι δέχονται την άποψη (ακολουθώντας τα στελέχη της Ν.Δ.) ότι δεν πρέπει να κάνουμε κριτική στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης;
Και όσοι έχουν υιοθετήσει (διαβάζοντας γνωστούς δημοσιολόγους) τη θέση ότι οι αμερικανικές αρχές σε θέματα διαφθοράς και παραβίασης του νόμου περί ανταγωνισμού είναι πολύ αυστηρές και δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους; Αυτοί τώρα τι πρέπει να υποθέσουν; Ότι έπεσαν θύματα κοροϊδίας από επαγγελματίες δημαγωγούς;
Efsyn.gr
