“Συγκριτικό πλεονέκτημα”. Δύο λέξεις που η ερμηνεία τους σημαίνει πολλά για έναν τόπο και ταυτόχρονα η ασάφειά τους γίνεται εργαλείο εκείνων που στερούμενοι ιδεών, σχεδίων, προτάσεων, τις ξεστομίζουν προεκλογικά για να τις ξεχάσουν την επόμενη. “Συγκριτικό πλεονέκτημα” είναι η φράση που έχει ακουστεί περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο τις τελευταίες δεκαετίες και που το νόημά της δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, αλλά και τότε επειδή η πραγματικότητα το επέβαλλε.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως μοχλός για την ευημερία μιας περιοχής πρέπει να είναι έτοιμη να αξιοποιήσει κάθε πλεονέκτημα (όχι μόνο συγκριτικό) και στην περίπτωση που δεν υπάρχουν πλεονεκτήματα να τα δημιουργήσει.
Λίγες περιοχές όμως εκμεταλλεύτηκαν τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, ακόμα όμως και σ’ αυτές τις περιπτώσεις το έκαναν μονοδιάστατα, χωρίς φαντασία, χωρίς προεκτάσεις.
Μετρημένοι στα δάκτυλα είναι οι Τοπικοί Άρχοντες που βρίσκονται σε στενή και συνεχή συνεργασία με τα Επιμελητήρια των τόπων τους προκειμένου όχι μόνο να αξιοποιήσουν ευκαιρίες, αλλά και να δείξουν δρόμους, να αναδείξουν ιδέες, να χαράξουν στρατηγικές. Ακόμα λιγότεροι είναι εκείνοι που συνεργάζονται ή που αφουγκράζονται τους τοπικούς επαγγελματίες, συλλόγους, και μεμονωμένους πολίτες που έχουν όμως κάτι να καταθέσουν.
Η άρνηση, η απομόνωση, ο δογματισμός και η υπεροψία είναι μερικές από τις αιτίες της αναπτυξιακής ασφυξίας κάθε τόπου. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο θα ήταν ουτοπία αν έψαχνε κάποιος να βρει συνεργασία με συλλόγους και ομίλους που θεωρούνται ήσσονος σημασίας, στην πραγματικότητα όμως διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σ’ έναν τόπο. Επειδή όμως έτσι μας έχουν συνηθίσει, θα φαινόταν περίεργο σε πολλούς από εμάς αν βλέπαμε κάποιον αιρετό να συνεργάζεται με έναν ορειβατικό όμιλο, με έναν κυνηγετικό σύλλογο, με έναν ιππικό όμιλο, με έναν αθλητικό σύλλογο κλπ.
Τέτοιου είδους συνεργασίες όμως προϋποθέτουν διάθεση και συνεχή εγρήγορση, προϋποθέτουν επίγνωση των δυνατοτήτων και πίστη στις ικανότητες ολόκληρης της κοινωνίας που κρύβει μέσα της τόσα πλεονεκτήματα που δεν πρέπει να τα προσπερνάμε.
Η ανάπτυξη δεν έρχεται μέσα από τις κρατικές ενισχύσεις. Έρχεται μέσα από τη συνεργασία και από την αξιοποίηση των επιμέρους δυναμικών της. Ας αρχίσουμε κάποια στιγμή να αξιοποιούμε όλα τα πλεονεκτήματά μας και ας μην ψάχνουμε μόνο για τα συγκριτικά.
