Συνεχίζοντας τη ζωή, με πόνο και υπερηφάνεια

Ο πόνος από την μία, η υπερηφάνεια από την άλλη.

Δύο αντικρουόμενα αλλά άκρως αλληλοσυμπληρούμενα συναισθήματα όταν αντικρίζεις την παραπάνω φωτογραφία.

Ένα τριαντάφυλλο και μία σημαία πάνω στον τάφο ενός πεσόντα υπέρ της πατρίδος στο Εθνικό Κοιμητήριο του Λος Άντζελες.

Μία φωτογραφία από τις εκδηλώσεις μνήμης για την Ημέρα των Πεσόντων στην Αμερική που φέτος εορτάζεται στις 28 Μαΐου.

Ένας ύστατος φόρος τιμής για τους νεκρούς των ενόπλων δυνάμεων του έθνους που δε δείλιασαν μπρος στο καθήκον της υπεράσπισης της πατρίδας τους.

Τα μηνύματα του Λευκού Οίκου ήσαν πολλά, το ίδιο και τα λόγια παρηγοριάς του Αμερικανού Προέδρου προς τους συγγενείς των νεκρών από το Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλινγκτον στο Τέξας.

Παρά ταύτα, η εν λόγω φωτογραφία αποτυπώνει όλα τα συναισθήματα που λέγαμε παραπάνω και τα οποία δεν δύνανται να αποτυπωθούν σε κανένα γραπτό μήνυμα, σε καμία ομιλία.

Ακριβώς διότι η δύναμη της εικόνας είναι ανυπέρβλητη. Πόσο μάλλον όταν μέσα στη “σιγή” της μπορεί να μεταδώσει εκείνα τα αντικρουόμενα αλλά αλληλοσυμπληρούμενα συναισθήματα, του πόνου και της περηφάνιας.

Εκείνα που μόνο όσοι μένουν πίσω γνωρίζουν, συνεχίζοντας να ζουν και με τα δύο.