Καραμανλήδες εναντίον Καραμανλή

«Τους συγγενείς δεν τους διαλέγεις, τους κληρονομείς», λέει ο κόσμος και στην περίπτωση του Κώστα Καραμανλή, του Μιχάλη Λιάπη και του Αχιλλέα Καραμανλή η ρήση βρίσκει απόλυτη εφαρμογή. Εάν ήταν να επιλέξουν οι ίδιοι, ποτέ δεν θα διάλεγε ο ένας τον άλλον για φίλο ή συγγενή.

Πριν από πολλά χρόνια, ο Μιχάλης Λιάπης ως νέος και πολλά υποσχόμενος πολιτικός σε μια χαλαρή λάιφ στάιλ συνέντευξη είχε πει για τον αρχηγό εξάδελφό του: «Εμείς τα οικογενειακά μας θέματα τα έχουμε λύσει». Όσοι γνωρίζουν καλά τους «κληρονόμους» του πατριάρχη της παράταξης γελούσαν τότε πικρόχολα καθώς οι περισσότεροι είχαν να πουν μια ιστορία για τις σχέσεις οργής των δύο εξαδέλφων αλλά και του θείου Αχιλλέα.

Άλλο ο θείος όμως, και άλλο ο εξάδελφος. Ενώ τον θείο Αχιλλέα αναγκάστηκε να τον στηρίξει δημόσια, με τον Μιχάλη Λιάπη ο Κώστας Καραμανλής δεν κράτησε αυτή τη φορά τους τύπους. Ο τρόπος που αντέδρασε όταν ρωτήθηκε για τον εξάδελφο, θεωρήθηκε από ορισμένους απαξιωτικός: «Ο καθένας κρίνεται από τις πράξεις του». Έτσι, πια, έμαθαν όλοι αυτό που ήξεραν οι λίγοι. Ότι τα δυο ξαδέλφια δεν έπαιξαν ποτέ μαζί μπάλα όταν ήταν παιδιά και δεν έκαναν ποτέ παρέα όταν έγιναν μεγάλοι.

Διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο Κώστας και ο Μιχάλης, όσο και αν γυρίσουν πίσω στον χρόνο, δεν θυμούνται ούτε στα παιδικά τους χρόνια ούτε στην εφηβεία να ήταν φίλοι. Δεν έπαιζαν ποτέ μαζί, δεν πήγαιναν μαζί σε πάρτι, δεν είχαν κοινές παρέες και δεν έκαναν ποτέ μαζί διακοπές. Συναντιόνταν μόνο στις οικογενειακές συγκεντρώσεις κάποιες Κυριακές και αντήλλασσαν μερικές γενικές κουβέντες. Ποτέ δεν είχαν να πουν τίποτε περισσότερο από τα τυπικά, αφού όπως λένε όσοι τους ξέρουν καλά «δεν είναι από την ίδια πάστα».

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. είναι κλειστός άνθρωπος και οι φίλοι του τον χαρακτηρίζουν «λαϊκό» τύπο. Έναν τίτλο που απέκτησε πριν βρεθεί στα υψηλά αξιώματα. Του άρεσαν τα λαϊκά στέκια, τα ουζερί, τα ρεμπέτικα και οι παρέες με κέφι για ξενύχτι. Αντίθετα, ο Μιχάλης Λιάπης είναι περισσότερο κοσμοπολίτης, είχε άλλες μουσικές και αισθητικές προτιμήσεις.

Η αλήθεια είναι ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε μεγάλη αδυναμία στον Μιχάλη, τον γιο της μοναδικής του αδελφής. Σε αυτό συμφωνούν όλοι στην οικογένεια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μόλις εκείνος τελείωσε τις σπουδές του σε Αθήνα και Παρίσι εργάστηκε δίπλα στον μεγάλο πολιτικό.

Ο Κώστας Καραμανλής, από την άλλη πλευρά, είχε το όνομα του θείου. Και αυτό ήταν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι του Μιχάλη Λιάπη. Είναι προφανές ότι το όνομα δεν ήταν αρκετό για να γίνει αρχηγός. Ο Κώστας Καραμανλής νωρίς έδειξε το ταλέντο του στην πολιτική και η πορεία άρχισε να προδιαγράφεται από την περίοδο της ηγεσίας Έβερτ. Τότε άρχισε ουσιαστικά και ο κρυφός πόλεμος μεταξύ των δύο εξαδέλφων που κατέληξε παραμονές των εκλογών του 2009 σε δημόσια ρήξη.

Θεωρούσε πάντα τις Σέρρες βιλαέτι του

O θείος Αχιλλέας επειδή δεν έχει δώσει ποτέ συνέντευξη έχει γλιτώσει την παγίδα να πει πράγματα για τον αρχηγό ανιψιό του τα οποία δεν πιστεύει. Έτσι, με την επιμονή, το πείσμα και τη σιωπή κατάφερε στη δύση της πολιτικής του καριέρας να κερδίσει μια δύσκολη μάχη. Έσυρε τον αρχηγό ανιψιό του στο να στηρίξει δημοσίως την υποψηφιότητά του στις Σέρρες κόντρα στη βούληση υπουργών, στελεχών και βουλευτών. Ο Αχιλλέας Καραμανλής θεωρούσε πάντα τις Σέρρες βιλαέτι του. Στα καφέ τής κεντρικής Πλατείας Ελευθερίας της πόλης το ανέκδοτο είναι εδώ και δεκαετίες το ίδιο. Πόσα γράμματα έχει το σερραϊκό αλφάβητο; Η σωστή απάντηση είναι «15». Δηλαδή, το αλφάβητο αρχίζει από το Κόπως και το ψηφοδέλτιο της ΕΡΕ και αργότερα της Ν.Δ. Το κόλπο ήταν γνωστό σε όλους, Ο Αχιλλέας έκοβε την υποψηφιότητα όσων στελεχών του κόμματος προηγούνταν αλφαβητικά, ώστε να παραμένει ο ίδιος στην κορυφή του ψηφοδελτίου- τιμή που επιφυλάσσεται μόνο στους αρχηγούς των κομμάτων.

Η ιστορία με το «σερραϊκό αλφάβητο» ανάγεται στη δεκαετία του ΄60, όταν άρχισε να πολιτεύεται ο Αχιλλέας Καραμανλής. Επαναλήφθηκε και στις προηγούμενες εκλογές. Ο θείος του Πρωθυπουργού άνοιγε το ψηφοδέλτιο και ακολουθούσε ο πρώην νομάρχης Αν. Καρυπίδης. Μοναδική εξαίρεση μέσα σε 4 δεκαετίες στάθηκε στην πρώτη μεταπολιτευτική περίοδο το προβεβλημένο στέλεχος της Ένωσης Κέντρου Άγγελος Αγγελούσης, που είχε μετεγγραφεί στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. στο πλαίσιο του πολιτικού ανοίγματος που επιχειρούσε ο ιδρυτής της παράταξης. Και αυτή τη φορά ο ανιψιός υποχώρησε στις απαιτήσεις του θείου. Όσοι ξέρουν καλά τον Πρωθυπουργό λένε ότι για μια ακόμη φορά έβαλε τον καθωσπρεπισμό που υπαγορεύει σεβασμό προς τον θείο υπεράνω του πολιτικού του συμφέροντος.

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “