Αν σε ένα πράγμα υπήρξε συνεννόηση και συνενοχή των κομμάτων και των αγροτοπατέρων από το 1980 και μετά, ήταν στη φαυλότητα της κατασπατάλησης των κοινοτικών πόρων. Τα παραδείγματα είναι πολλά και πλέον σε όλους γνωστά. Εκατομμύρια των εκατομμυρίων επί πολλά χρόνια χάθηκαν σε παράλογες επιδοτήσεις μέσα από έναν κυνικό ανταγωνισμό γαλάζιων, πράσινων και κόκκινων Μαυρογιαλούρων για τα – πολλά – ψηφουλάκια του κάμπου.
Η ώρα του λογαριασμού έφθασε τη χειρότερη στιγμή. Ενώ η χώρα ισορροπεί στο κατώφλι της χρεοκοπίας, η Κομισιόν ζητά πίσω με συνοπτικές διαδικασίες σχεδόν 500 εκατ. ευρώ από τους αγρότες. Είναι τα χρήματα που μοίρασε με ευκολία η Νέα Δημοκρατία για να φύγουν τα τρακτέρ από τους δρόμους στις μεγάλες κινητοποιήσεις του 2009. Τα μπόνους βαφτίστηκαν αποζημιώσεις σε πληγέντες αγρότες, αλλά οι κουτόφραγκοι δεν πείστηκαν και ζητούν τα χρήματά τους πίσω.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” στις 04/01/12