Το εκκρεμές

Το εκκρεμές της ανασφάλειας άρχισε ξανά να ταλαντεύεται. Πριν η Ελλάδα πάρει ανάσα, η Γερμανία τράβηξε ξανά τα λουριά για να φέρει την απόφαση της Συνόδου Κορυφής στα μέτρα της. Είναι η πολλοστή φορά που έπειτα από μια θετική εξέλιξη φεύγει η ρουκέτα από το Βερολίνο, δημιουργεί αμφιβολίες, ανάβει νέες φωτιές στις αγορές και ταυτόχρονα τσακίζει το ηθικό των πολιτών στις χώρες που καλούνται να εφαρμόσουν επώδυνα προγράμματα λιτότητας.
Το πρώτο τραπουλόχαρτο από τον ασταθή χάρτινο πύργο της νέας συμφωνίας τράβηξε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας είναι ένας από τους πρωταγωνιστές στη διαχείριση της μεγάλης κρίσης και μέχρι σήμερα μετρούσε τα λόγια του. Γι’ αυτό ξάφνιασε όταν επιχείρησε να περιορίσει το εύρος της ομόφωνης απόφασης των ηγετών για επαναγορά ομολόγων. Μια απόφαση που ανοίγει τον δρόμο για την έκδοση του ευρωομολόγου, που ζητούν η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα. Και σαν μην έφτανε αυτό, προκάλεσε τους πολίτες των δοκιμαζόμενων χωρών με απειλές του τύπου «θα χάσετε μέρος της κυριαρχία σας». Αυτά ούτε γίνονται ούτε λέγονται.
Είναι προφανές ότι η Γερμανία όταν κάνει ένα βήμα μπροστά αμέσως κάνει μισό πίσω, γιατί παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται δεν έχει καταλήξει σε πια κατεύθυνση θα οδηγήσει τελικά το ευρωπαϊκό σκάφος και το ενιαίο νόμισμα. Αυτή η απόφαση, δυστυχώς, φαίνεται ότι θα αργήσει πολύ και μέχρι τότε θα χρειαστούν ατσάλινα νεύρα. Το εκκρεμές θα ταλαντευτεί ακόμη πολλές φορές μέχρι να σταθεροποιηθεί στο σημείο όπου θα δημιουργεί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, περιβάλλον σταθερότητας σε όλο τόξο του Νότου και κυρίως στον πιο αδύναμο κρίκο του, την Ελλάδα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “