Εάν το ζητούµενο ήταν να ενωθείτο «όλον» ΠΑΣΟΚ,κατά την προσφιλή έκφραση του νέου αντιπροέδρου και «τσάρου» της οικονοµίας, ο Γιώργος Παπανδρέου το πέτυχε. Ο ιστορικός συµβιβασµός του Πρωθυπουργούµε τον «αιώνιο» αντίπαλό του επετεύχθη. Καιοι δύο επέδειξαν µεγάλη υπευθυνότητα, έκαναν την ανάγκη φιλοτιµία και αποφάσισαν να συγκυβερνήσουν αφήνοντας πικραµένους και εκτεθειµένους στενούς φίλους τους, οι οποίοι είχαν επενδύσει χρόνια σε αυτό τον πόλεµο και έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να τον συντηρήσουν.
Εκλεισαν λοιπόν προσωρινά – ή για πάντα, ποιος ξέρει; – τα µεγάλα εσωκοµµατικά µέτωπα του ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτά πλέον αφήνουν παγερά αδιάφορη την κοινωνία στο σύνολό της. Η εξέλιξη δεν συγκινεί ούτε τα πιο φανατικά κοµµατικά στελέχη. Είναι µια κουβένταγια ναπερνούν την ώρατους µόνο οι παρατρεχάµενοι.
Η πραγµατικότητα της χώρας παραµένει εφιαλτική: οι πλατείες είναιγεµάτες, οι άνεργοι αυξάνονται µε γεωµετρικήπρόοδο καιοι φτωχοίοδηγούνται στην εξαθλίωση.
Ο Πρωθυπουργός και ο πανίσχυρος αντιπρόεδρος τώρα που έλυσαν τις διαφορές τους, πρέπει νακατανοήσουν ότι και οι δύο οφείλουν στη χώρα, και της οφείλουν πολλά. Και επειδή η ανοχή των πολιτών είναι µηδενική, τις επόµενες ηµέρες κιόλας πρέπει να παράξουν θετικά γεγονότα.
Σταπρώταταξίδια τους δεν µπορούν να γυρίσουν µε άδειαχέρια. Πρέπει να βάλουν µέσα στο καλάθι κάτι, το οποίο θα δηµιουργεί προσδοκία. Και το κυριότερο, να πουν ευθύς αµέσως, µε ακρίβεια και ειλικρίνεια στους πολίτες πόσο βαθύ είναι το τούνελ, πότε θα βγούµε από αυτό και µε ποιο τρόπο. Οι µπλόφες και η παραπλάνηση θα οδηγήσουν σε έκρηξη πολύ σύντοµα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “