ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ το εργαλείο που διαθέτει μια κυβέρνηση στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης; Μόνο η αυτοδιοίκηση. Θα πείτε, είναι καλύτερη από το κεντρικό κράτος; Προφανώς όχι, όμως έχει τεράστια πλεονεκτήματα. Διαθέτει παιδικούς σταθμούς, κέντρα για ηλικιωμένους, κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά φαρμακεία, μηχανισμό για συσσίτια και το κυριότερο, οι δημοτικοί σύμβουλοι ξέρουν πόρτα-πόρτα τις πραγματικές ανάγκες του καθενός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, που εξελέγη με σημαία την άμεση βοήθεια των εξαθλιωμένων, είχε κάθε λόγο να νταντέψει τους δημάρχους, να ενισχύσει με κάθε τρόπο τις κοινωνικές τους δράσεις, με μια προϋπόθεση για να έχει το κεφάλι του ήσυχο: τον προληπτικό έλεγχο δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Αντ’ αυτού, ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε τον εχθρό του.
Βλέπω μπροστά μου τις εικόνες από το άμεσο μέλλον. Ολοι οι αιρετοί, σε πόλεις και χωριά, θα φορτώσουν την αδυναμία, την έλλειψη σχεδίου και την ανικανότητα στη διαχείριση της καθημερινότητας στον πρωθυπουργό. «Κλείσε την τρύπα στον δρόμο, δήμαρχε», «Δεν έχω λεφτά, μου τα πήρε ο Τσίπρας».
«Πλημμύρισε η πλατεία, δήμαρχε», «Δεν ξέρω, πείτε τα στον Τσίπρα που έχει το ταμείο». Και πάει λέγοντας… Και επειδή οι τοπικοί άρχοντες είναι πρώτοι στις καταγγελίες με κραυγές, θα χτιστούν άπειρες νέες πολιτικές καριέρες μέσα από διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες κατά της κεντρικής εξουσίας, που θα γίνονται στο εξής και για ψύλλου πήδημα. Το κακό είναι πως αυτή τη φορά θα έχουν δίκιο.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Real News” την Κυριακή, 26 Απριλίου 2015.