Οι αγνοούμενοι της Ρηγίλλης

Ήταν και οι δύο αστέρες της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο ένας διακρίθηκε την πρώτη περίοδο ως ισχυρός γραμματέας και ο άλλος τη δεύτερη ως κορυφαίος υπουργός. Κατάφερανευέλικτοικαθώς είναι- να μην τραυματιστούν ανεπανόρθωτα στησυντριπτική ήττα του Οκτωβρίου και να διατηρήσουν την πολιτική τους προίκα. Σήμερα είναι αυτοεξόριστοι. Παρότικανείς δεν τους κατατάσσει στη μεγάλη στρατιά των συνταξιούχων της Ν.Δ., έχουν εξαφανιστεί και από τις κομματικές συγκεντρώσεις, τα πολιτικά καφενεία και τα τηλεοπτικά παράθυρα στα οποία ήταν περιζήτητοι και πρωταγωνίστησαν επί χρόνια. Σπάνια λένε τη γνώμη τους για την πορεία της Ν.Δ. και αυτό συμβαίνει μόνο όταν βρίσκονται σε στενό κύκλο. Περιμένουν και οι δύο ότι θα έρθει η ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς θα τους ζητήσει να μπουν στην πρώτη γραμμή, όπως ακριβώς τους είχε συμπεριφερθεί και ο Κώστας Καραμανλής. Ο λόγος για τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και τον Άρη Σπηλιωτόπουλο που παίζουν μονά- ζυγά το πολιτικό τους αύριο, κάνοντας μια επιλογή υψηλού ρίσκου: για να γίνουν ξανά «οπλαρχηγοί» πρέπει η πρώτη πολιτική ομάδα του προέδρου της Ν.Δ. να υποστεί μια βαριά εκλογική ή πολιτική ήττα.


Θέλει να «παίξει μπάλα» στη δεύτερη ομάδα…

Στην περίπτωση του Άρη Σπηλιωτόπουλου επιβεβαιώνεται ένας βασικός κανόνας της πολιτικής επικοινωνίας που λέει ότι η «πορεία του στελέχους δεν συμβαδίζει με την πορεία του αρχηγού του κόμματος. Μπορεί ο αρχηγός να καταρρεύσει και το στέλεχος να διακριθεί. Και αντιστρόφως».

Ο πρώην εκπρόσωπος της Ν.Δ. έχει πολλούς φίλους και πολλούς εχθρούς. Όλοι όμως έχουν γι΄ αυτόν την ίδια γνώμη.

Καταφέρνει κάθε φορά με το ταμπεραμέντο του να σώζει την προσωπική του παρτίδα, την ώρα που όλοι πιστεύουν ότι έχει χάσει το παιχνίδι. Έχει βρεθεί δυο φορές από τα ψηλά στα χαμηλά. «Αντιβασιλέα» τον έλεγαν οι εχθροί του όταν ήταν ο πιο στενός συνεργάτης του Κώστα Καραμανλή. Μετά πέρασε επτά χρόνια πολιτικής εξορίας και κατάφερε να επιστρέψει θριαμβευτής στη δεύτερη περίοδο του Κώστα Καραμανλή.

Την ώρα που το κόμμα του έπαθε συντριβή εκείνος εξασφάλισε την πρωτιά στη Β΄ περιφέρεια της Αθήνας- τη μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας. Στήριξε ανοιχτά την Ντόρα Μπακογιάννη όταν όλοι πίστευαν ότι θα στηρίξει τον Αντώνη Σαμαρά με τον οποίο τους συνέδεε παλιά φιλία. Ο ίδιος λέει ότι πήγε με το μέρος της Ντόρας διότι είχαν το ίδιο πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα. Οι εχθροί του σχολιάζουν ότι στόχος του ήταν να πάρει στο πλευρό του τους οπαδούς της και να αποτελέσει στο μέλλον το αντίπαλον δέος του Αντώνη Σαμαρά. Προς το παρόν πάντως περιμένει τη στιγμή που θα αναλάβει ξανά πρωταγωνιστικό ρόλο. Εάν δεν ήταν υποψήφιος ο Νικήτας Κακλαμάνης, θα διεκδικούσε το χρίσμα για τον Δήμο της Αθηναίων, τώρα το θέμα έχει κλείσει. Κάποιοι τον προτείνουν για υποψήφιο στην τεράστια και ενιαία πλέον περιφέρεια Αττικής. Το μότο του είναι ότι «η πρώτη ομάδα στο πλευρό των αρχηγών καίγεται νωρίς ακόμη και αν είναι μια καλή ομάδα. Η δεύτερη βάζει το γκολ». Αυτή άλλωστε ήταν η δική του εμπειρία. Κάηκε στην προθέρμανση του Κώστα Καραμανλή και απομακρύνθηκε από τη Ρηγίλλης όταν το άστρο του τότε αρχηγού άρχισε να μεσουρανεί.

Περιμένει ρόλο «κυανόκρανου» όταν ξεσπάσει ο εμφύλιος…

OΒαγγέλης Μεϊμαράκης εδώ και τέσσερις μήνες είναι μοναχικός λύκος. Ο άνθρωπος που έδινε την εντύπωση ότι το οξυγόνο του είναι το κόμμα, τώρα παρατηρεί από απόσταση όσα συμβαίνουν στη Ρηγίλλης.

Βρίσκεται μακριά από τον Αντώνη Σαμαρά, το ίδιο μακριά όμως είναι και από την Ντόρα Μπακογιάννη.

Ο ιστορικός γραμματέας του κόμματος έχει καταφέρει εδώ και πολλά χρόνια να ταυτιστεί με τον μέσο ψηφοφόρο της Ν.Δ. Υπήρξε και εξακολουθεί να παραμένει σε μεγάλο βαθμό ο αγαπημένος της οργανωμένης βάσης του κόμματος.

Αυτό το προνόμιο το κατέκτησε με δύο τρόπους: στις δημόσιες τοποθετήσεις του εξέφραζε πάντα τον γαλάζιο ψηφοφόρο, ενώ από τις δεκάδες περιοδείες του σε όλη τη χώρα γνωρίζει με τα μικρά τους ονόματα τους επικεφαλής των κομματικών οργανώσεων από τον Έβρο έως την Κρήτη. Και ενώ ξεπέρασε με ευκολία όλους τους σκοπέλους της κυβέρνησης Καραμανλή, χωρίς να υποστεί προσωπική βλάβη, τραυματίστηκε στον σκληρό πόλεμο του Αντώνη Σαμαρά με την Ντόρα Μπακογιάννη. Στήριξε την Ντόρα, αλλά με μισή καρδιά γιατί διαφωνούσε με την τακτική και τις επιλογές της, ενώ ταυτόχρονα έδωσε μια γερή γροθιά στον Αντώνη Σαμαρά φέρνοντας στο προσκήνιο της συζήτησης την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993. Τώρα είναι σε φάση μακράς σιωπής. Περιμένει την ώρα που θα κληθεί να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά όταν και όποτε η σύγκρουση καραμανλικών, σαμαρικών και ντορικών- που έχει δρομολογηθεί- φτάσει στο απροχώρητο.

Εκ των πραγμάτων, λένε στη Νέα Δημοκρατία, ο Μεϊμαράκης θα βρεθεί και πάλι στο προσκήνιο. Ο ίδιος μπορεί να λέει στους συνεργάτες του ότι «κουράστηκε με τα κομματικά» και πως επιθυμεί να αποστασιοποιηθεί, όλοι όμως γνωρίζουν ότι το σαράκι της πολιτικής βρίσκεται στα γονίδιά του. Όμως πιστεύουν ότι «ο Βαγγέλης θα επιλέξει τον χρόνο για την επαναφορά του στο προσκήνιο», εκτιμώντας ότι θα περιμένει πρώτα να καθήσει ο… ενθουσιασμός στους ψηφοφόρους της Ν.Δ. για την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο θεωρεί «λίγο». Έως τότε έχει τον χρόνο να απολαμβάνει θαλάσσιες βόλτες με το φουσκωτό του στην περιοχή της Ερμιόνης, όπου βρίσκεται και η εξοχική του κατοικία…

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “