ΚΑΛΥΤΕΡΑ δεν γίνεται. Πρέπει να είναι πολύ κακοπροαίρετος κάποιος για να μην παραδεχθεί ότι ο Γιώργος Παπανδρέου εξαργύ- ρωσε αυτές τις μέρες σε Ευρώπη και Αμερική την τεράστια διεθνή προίκα που διαθέτει.
Η πρώτη μάχη κερδήθηκε. Τώρα όμως αρχίζει ο πραγματικός πόλεμος, ο οποίος θα διεξαχθεί στο εσωτερικό της χώρας. Ένας πόλεμος σκληρός, καθημερινός, με πρώτα θύματα εκατοντάδες χιλιάδες φτωχούς ανθρώπους. Γι΄ αυτό απαιτείται προσοχή, σύνεση και αίσθημα δικαιοσύνης σε όλες τις αποφάσεις που λαμβάνονται.
Κακά τα ψέματα, τα περιοριστικά μέτρα περνούν μόνο με τη σύμφωνη γνώμη, έστω και την οριακή ανοχή, της κοινωνίας. Όχι με τις λεκτικές συναισθηματικές εξάρσεις και τις διαβεβαιώσεις του τύπου: «Άντε να βάλουμε πλάτη όλοι μαζί».
Για την ενεργητική και συνειδητή αποδοχή των μέτρων είναι ωστόσο απαραίτητες δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι να εντοπιστούν και να πληρώσουν πολλά και αναδρομικά αυτοί που μέχρι σήμερα φοροδιαφεύγουν προκλητικά μπροστά στα μάτια του κράτους, των φίλων, των γειτόνων και των υπαλλήλων τους. Και η δεύτερη προϋπόθεση είναι να αντιληφθεί ο πολίτης με καθημερινά παραδείγματα τι θα σήμαινε μια ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας. Μια στάση πληρωμών, που περιλαμβάνει αναδιαπραγμάτευση του χρέους, και μια συμφωνία για ένα είδος, ας πούμε, αναγκαστικής εκτέλεσης.
Να γίνει δηλαδή με απλό τρόπο αντιληπτό και κατανοητό και στον τελευταίο από μας τι θα σήμαινε η χρεοκοπία στην καθημερινότητα του καθενός μας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “