Ο «κρυψίνους» και η παγίδα του...

΄Ηταν μέσα Ιουλίου όταν ο κ. Κ. Καραμανλής κάλεσε στο γραφείο του την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη: «Κοιτάξτε, αυτή η υπόθεση με το Ολυμπιακό Λαχείο που προωθεί η κυβέρνηση έχω την αίσθηση ότι μυρίζει άσχημα. Θέλω να ερευνήσετε εξονυχιστικά το θέμα, να μάθετε ό,τι μπορείτε και να με κρατάτε ενήμερο», τους είπε ο πρόεδρος της Ν.Δ. και τους ζήτησε αυτή η συνάντησή τους να μη γίνει γνωστή σε κανέναν.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά ο κ. Κ. Καραμανλής δεν έπαψε ούτε μέρα να ασχολείται με το θέμα. Έβλεπε στελέχη του κόμματός του, επιχειρηματίες και ανθρώπους της αγοράς και δήθεν αδιάφορα τους ρωτούσε τι μαθαίνουν για το Ολυμπιακό Λαχείο. Έτσι λίγο λίγο συνέθετε το παζλ.

Μεθοδικά προσχεδιασμένη

«Συγκέντρωνε τα στοιχεία ένα ένα όπως το μυρμήγκι και δεν μιλούσε για τις προθέσεις του σε κανέναν απολύτως. Να φανταστείτε ότι τις φωτοτυπίες με τα στοιχεία που είχε τις έβγαζαν αποκλειστικά οι δύο έμπιστες γραμματείς του και τις παρέδιδαν στα χέρια του», λένε οι συνεργάτες του, που σήμερα, μετά την επιτυχία, επιχειρούν να προσδώσουν στην πρωτοβουλία Καραμανλή τον χαρακτήρα μιας μεθοδικά προσχεδιασμένης κίνησης, που κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν.

Την τελική του απόφαση για μετωπική ρήξη με την κυβέρνηση την πήρε δύο ημέρες μετά τον καταστροφικό σεισμό. «Ήταν έτοιμος σε όλα. Είχε τα στοιχεία. Είχε επεξεργαστεί την μέθοδο δράσης και αισθανόταν ασφαλής, αφού εκείνος θα επέλεγε τον τρόπο και χρόνο που θα έδινε τη μάχη».

Η πρώτη βολή στη Βουλή

Το κλίμα που διαμορφώθηκε επί ένα μήνα μετά τους σεισμούς φρέναρε τα σχέδιά του. Ήταν η εποχή της συναίνεσης για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των σεισμοπαθών και η κοινωνία δεν άντεχε συγκρούσεις στην πολιτική ζωή. Ετσι περίμενε την ευκαιρία και τη βρήκε πριν από δύο εβδομάδες. Πήγε στη Βουλη και ανέβηκε στο βήμα να μιλήσει για το φορολογικό νομοσχέδιο. Εκεί σε μια αποστροφή του λόγου του έριξε τους «κουλοχέρηδες» και τον «τζόγο». Οι βουλευτές της Ν.Δ. αιφνιδιάστηκαν. Το ίδιο και οι υπουργοί, οι οποίοι δεν πολυκατάλαβαν τι ήθελε να κάνει και δεν έδωσαν σημασία. Αρκετοί πίστευαν αρχικά ότι ήταν ένα πυροτέχνημα για τη δημιουργία εντυπώσεων. «Αυτή ήταν η παγίδα που έστησε ο Καραμανλής στην κυβέρνηση», λένε οι συνεργάτες του.

Η παγίδα κλείνει

Επί 12 ημέρες κλιμάκωνε το θέμα λίγο λίγο χωρίς να αποκαλύπτει μέχρι πού θα φθάσει. Ο στόχος του ήταν να μην προκαλέσει πανικό από την πρώτη στιγμή στην κυβέρνηση και σπεύσει να το αποσύρει πριν καταλάβει ο κόσμος τι συνέβη. Ήθελε το θέμα να συντηρείται στην επικαιρότητα και οι υπουργοί να εκτίθενται υπερασπιζόμενοι κάθε ημέρα όλο και περισσότερο την επιλογή τους. Μέσα από αυτήν τη δημόσια αντιπαράθεση επεδίωκε να φθάσει και στο τελευταίο χωριό ότι η κυβέρνηση προωθεί τον τζόγο τοποθετώντας έναν «κουλοχέρη» σε κάθε γειτονιά. Η απλοποίηση και εκλαΐκευση του θέματος επικοινωνιακά ευνοούσε τους σχεδιασμούς του: «Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως τα ήθελε. Ούτε σενάριο κινηματογραφικής ταινίας να ήταν», λένε γελώντας οι φίλοι του.

Ο Σημίτης προλαβαίνει

Σε ένα πράγμα μόνον έπεσε έξω. Δεν περίμενε ότι σε τόσο σύντομο χρόνο ο κ. Κ. Σημίτης θα έπαιρνε την απόφαση να κλείσει το θέμα. Είναι προφανές ότι τον κ. Κ. Καραμανλή τον εξυπηρετούσε να κυριαρχεί το βιντεολόττο για μεγάλο διάστημα στην πολιτική ζωή. Αυτός είναι και ο λόγος που τώρα βάζει στόχο τον κ. Κ. Σημίτη για να μην περάσει στην κοινή γνώμη η άποψη ότι «ο αποφασιστικός Πρωθυπουργός πρόλαβε το κακό».

Όσοι γνωρίζουν καλά εδώ και αρκετά χρόνια τον κ. Κ. Καραμανλή λένε ότι ο τρόπος που κινήθηκε σε αυτό το θέμα ταιριάζει απόλυτα στον χαρακτήρα του. «Ο Κώστας είναι αυτό που λέμε “κρυψίνους”», μας είπε επί λέξει ένας φίλος του και έσπευσε αμέσως να διευκρινίσει ότι το λέει με την καλή έννοια και μην το παρεξηγήσουμε. «Τι σημαίνει πρακτικά αυτό στον τρόπο που κινείται στην πολιτική», ρωτήσαμε τον συνομιλητή μας και η απάντησή του είναι η εξής: «Σε κοιμίζει, για καιρό δεν καταλαβαίνεις τι σκέπτεται, ούτε τι θέλει να κάνει και αφού σε καθησυχάσει, τότε χτυπάει. Δεν τον νοιάζει αν στο μεσοδιάστημα τον υποτιμήσεις ως αντίπαλο. Αυτός ξέρει πού το πάει. Έτσι δεν κέρδισε το συνέδριο; Είχε αποψιλώσει όλο τον μηχανισμό και τα στελέχη του Έβερτ αθόρυβα και κανείς δεν δεν είχε πάρει είδηση τι γίνεται».

Στρατηγική… των διακοπών

Πράγματι, όλο το καλοκαίρι ο κ. Κ. Καραμανλής έδινε την εντύπωση στην κυβέρνηση αλλά και στα στελέχη του κόμματός του ότι μετά τις ευρωεκλογές «ξεφούσκωσε». Πολλοί ήταν εκείνοι που τον κατηγορούσαν ότι τον ενδιαφέρουν μόνον οι διακοπές του και η καλοπέραση και αδιαφορεί για το κόμμα. «Αυτό ήταν στρατηγική», υποστηρίζουν τώρα οι επιτελείς του και έχουν δεν έχουν δίκιο τούς δικαιώνει το αποτέλεσμα.

Οι ίδιοι άνθρωποι τονίζουν ότι ο κ. Κ. Καραμανλής από την ημέρα που έγινε αρχηγός έλεγε στους συνομιλητές του: «Για να συγκρουστούμε με την κυβέρνηση και τον Σημίτη και να έχουμε αποτέλεσμα πρέπει να βρούμε δύο τρία μεγάλα θέματα και εκεί να ρίξουμε το βάρος. Χρειάζονται θέματα που ξεσηκώνουν την κοινωνία, διαφορετικά η καθημερινή αντιπαράθεση ξεχνιέται την επομένη».

Εγκληματικότητα – Δημοτικές

Πάντως, η συγκυρία τον βοήθησε πριν από τις δημοτικές και πριν από τις ευρωεκλογές χωρίς να χρειαστεί να προσπαθήσει ο ίδιος. Η υπόθεση Ματέι λίγο πριν από τις δημοτικές, η υπόθεση Οτζαλάν, αλλά και το τραγικό συμβάν στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης πριν από τις ευρωεκλογές ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να του συμβεί. Σήκωσε το θέμα της εγκληματικότητας και της διάλυσης του κράτους μιλώντας για «ξέφραγο αμπέλι» και εισέπραξε σημαντικά οφέλη. Από τον Ιούνιο και μετά όμως το κόμμα του ήταν σε δύσκολη θέση. Δεν προέκυψαν γεγονότα κακά για την κυβέρνηση και η Ν.Δ. ήταν στο περιθώριο των εξελίξεων. Τώρα ο κ. Κ. Καραμανλής με τον χειρισμό του και την καλή προετοιμασία στο κρίσιμο αυτό ζήτημα δείχνει να ανέκτησε αρκετό από το χαμένο έδαφος. Ξέρει όμως πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι αρκετό για να κερδίσει εκλογές. Με μια μάχη συνήθως δεν κερδίζεις τον πόλεμο, αναγνωρίζουν οι συνεργάτες του και βεβαίως ο κ. Κ. Σημίτης δεν θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. ως αναγνώστης έργων του συγγραφέα Πάολο Κουέλιο γνωρίζει ότι ο καλός πολεμιστής δεν υποτιμά ποτέ τον αντίπαλό του, γιατί τότε πληρώνει ακριβό τίμημα.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “