ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ της αναχώρησής του για τη Νέα Υόρκη ο δήμαρχος έλεγε στους συνομιλητές του: «Είμαι αποφασισμένος να αναλάβω μια πρωτοβουλία με την οποία να ξεκαθαρίζω μια για πάντα τις προθέσεις μου, ώστε να σταματήσει η φημολογία και η τροφοδότηση σεναρίων».
Και όταν τον ρωτούσαν προς ποια κατεύθυνση είναι προσανατολισμένος, απαντούσε και πάλι σιβυλλικά: «Κάντε υπομονή λίγες ημέρες. Σημασία έχει ότι θα κλείσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτό το θέμα».
Η ηγεσία και τα κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. εμφανίζονται σίγουροι ότι ο «δήμαρχος στο παρά πέντε έκανε πίσω και τώρα πια είναι δύσκολο και πει ότι κάνει κόμμα». Εξακολουθεί όμως να τους βασανίζει η αμφιβολία μήπως την τελευταία στιγμή υπάρξει αιφνιδιασμός από την Πλατεία Κοτζιά και γι’ αυτό μοιράζουν αφειδώς υποσχέσεις στον δήμαρχο.
Εμφανίζονται έτοιμοι να του δώσουν ό,τι ζητήσει προκειμένου να μείνει στους κόλπους της παράταξης. Οι μεσολαβητές, όπως λένε και από τις δύο πλευρές, δεν είναι πολιτικά στελέχη αλλά πρόσωπα που είναι φερέγγυοι συνομιλητές και της Ρηγίλλης και της Πλατείας Κοτζιά.
Αυτοί λοιπόν έχουν πει στον δήμαρχο ότι εάν επιθυμεί να είναι επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, ο κ. Κ. Καραμανλής δεν θα έχει αντίρρηση σε μια τέτοια προοπτική. Όπως επίσης είναι αυτονόητο ότι θα μπορούσε, αν το ήθελε, να είναι ο υπουργός Εξωτερικών όταν και όποτε η Ν.Δ. γίνει κυβέρνηση.
Οι πληροφορίες για τα «δώρα» που κομίζει η Ρηγίλλης στην Πλατεία Κοτζιά επιβεβαιώνονται και από το περιβάλλον του δημάρχου και από κορυφαία στελέχη της Ν.Δ., στελέχη τα οποία επισημαίνουν ότι δεν είναι οι μεσολαβητές, όπως κατά κόρον έχει ειπωθεί, αλλά διατηρούν καλές σχέσεις με τον δήμαρχο και συνομιλούν με άνεση μαζί του σε κοινωνικές εκδηλώσεις. Τώρα εάν θα δεχθεί ή όχι ο δήμαρχος τις «καραμέλες» της Ν.Δ. στην Ρηγίλλης, οι απόψεις διχάζονται.
Από τη μία, παλιά στελέχη του κόμματος λένε ότι είναι πιθανόν να δεχθεί να είναι ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου εάν αυτό συνδυαστεί με ένα καλό πακέτο. Δηλαδή να καταγραφεί ως το «νούμερο δύο» του κόμματος με κοινές εμφανίσεις με τον κ. Κ. Καραμανλή.
Από την άλλη, συνεργάτες του κ. Κ. Καραμανλή υποστηρίζουν την άποψη ότι ο δήμαρχος αυτή την ώρα δεν θα δεχθεί ανταλλάγματα εάν εγκαταλείψει την ιδέα της ίδρυσης κόμματος και επιχειρηματολογούν λέγοντας: «Ούτως ή άλλως, αν κάνει πίσω η δημόσια εικόνα του θα έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα. Πρέπει λοιπόν να παραμείνει στον δήμο και να επιχειρήσει να πείσει την κοινή γνώμη ότι η ματαίωση των σχεδίων του ήταν προσφορά στη μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη προκειμένου να μείνει ενιαία και δυνατή. Στην περίπτωση που δεχθεί για αντάλλαγμα μια θέση στην Ευρωβουλή, η πτώση της μετοχής του θα είναι ραγδαία.
Διότι θα φανεί ότι “έστησε” όλο το σενάριο περί νέου κόμματος προκειμένου να διαπραγματευθεί από θέση ισχύος και να αποκομίσει οφέλη».
Σε κάθε περίπτωση η… Πρωταπριλιά είναι κοντά. Με την επιστροφή του δημάρχου η ηγεσία της Ν.Δ. θα διαπιστώσει εάν τα όσα συνέβησαν το τρίμηνο που πέρασε ήταν ένα κακό όνειρο ή μια πραγματικότητα που θα γίνει εφιάλτης στις εκλογές του Ιουνίου.
Η αλήθεια είναι όπως λένε με καχυποψία παλιά κοινοβουλευτικά στελέχη πως όλες αυτές η υποσχέσεις της Ρηγίλλης μπορούν να γίνουν σε μια νύχτα λόγια του αέρα. Διότι μόλις ο δήμαρχος ξεκαθαρίσει ότι δεν θα ιδρύσει κόμμα, αμέσως θα θέσει τον εαυτό του σε θέση μειονεκτική. Τότε ο κ. Κ. Καραμανλής θα έχει το «μαχαίρι και το πεπόνι» και εκείνος θα αποφασίσει εάν θα δώσει ρόλο ουσιαστικό στον δήμαρχο ή θα τον οδηγήσει μετά τις ευρωεκλογές αργά και σταθερά στο περιθώριο. Και όπως λένε βουλευτές της Ν.Δ., ο πρόεδρος του κόμματος έχει δύο λόγους να «τιμωρήσει» τον δήμαρχο μόλις επανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ο πρώτος λόγος είναι ότι δεν θα επιθυμούσε να δημιουργήσει έναν εσωκομματικό πόλο και μάλιστα με επικεφαλής τον πιο επικίνδυνο αντίπαλό του. Έναν άνθρωπο με ηγετικές φιλοδοξίες που θα μπορούσε σε κάθε ευκαιρία να διεκδικήσει την προεδρία, ιδιαίτερα εάν το κόμμα ηττηθεί στις εθνικές εκλογές. Και ο δεύτερος λόγος είναι ανθρώπινος αλλά σημαντικός: Θα ήθελε ο κ. Κ. Καραμανλης, όπως λένε όσοι τον ξέρουν καλά, να του δώσει ένα μάθημα κομματικής πειθαρχίας για όλη την ψυχολογική πίεση που του προκάλεσε αυτή την περίοδο με τα μπρος-πίσω για το νέο κόμμα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “