ΕΥΤΥΧΩΣ που ο πρωθυπουργός φοβήθηκε, όταν οι Ευρωπαίοι, σε εκείνη τη δραματική συνεδρίαση στις Βρυξέλλες, του έδειξαν τον λάκκο με τα φίδια. Ευτυχώς που ο πρωθυπουργός δεν πείστηκε ότι το σχέδιο Βαρουφάκη αποτελεί εναλλακτική λύση για τη χώρα και την τελευταία στιγμή τους παράτησε στα κρύα του λουτρού και έκανε το δικό του. Ευτυχώς που ο πρωθυπουργός προτίμησε τον ασφαλή και γοητευτικό για τον ίδιο δρόμο της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς, αποδεχόμενος όλους τους ταπεινωτικούς όρους των δανειστών. Ευτυχώς, όπως υποστηρίζουν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι σύντροφοί του, που δεν υπήρχε ποτέ ολοκληρωμένο σχέδιο και βούληση στο Μαξίμου για σύγκρουση με τους δανειστές και αποκοπή από τα μνημόνια. Ευτυχώς που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Γιάννης Στουρνάρας έπαιξαν άμυνα και με συμμάχους τον Ολάντ και τον Ντράγκι κράτησαν τις δύσκολες ημέρες το τρένο στις ράγες. Ευτυχώς που οι Αμερικανοί έβαλαν πλάτη όσο ποτέ άλλοτε στα χρόνια της χρεοκοπίας για να μείνει η Ελλάδα στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης.
ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΞΙ σενάρια διακινούνται τα τελευταία εικοσιτετράωρα σε Αθήνα και Βρυξέλλες ως εξήγηση στο πώς γλίτωσε η χώρα μας από το σχέδιο του Γιάνη Βαρουφάκη, που ετοίμασε ο απίστευτος σύμβουλός του, ο οποίος τώρα τον κρεμάει στα μανταλάκια. Όποιο και αν αληθεύει από αυτά, η μαγική λέξη είναι το «ευτυχώς» και η πραγματικότητα ότι σώθηκε η πολυτιμότερη κατάκτηση της χώρας μας μετά το 1974, που δεν είναι η οικονομική ανάπτυξη αλλά το δημοκρατικό πολίτευμα. Με την ευημερία των τελευταίων 40 ετών ξεχάσαμε ότι αυτό δεν έγινε από μόνο του και η διατήρησή του δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε δεδομένη.
ΘΑ ΠΕΙΤΕ και επειδή γλιτώσαμε την καταστροφή πάει τελείωσε; Κανείς δεν θα λογοδοτήσει γι’ αυτό; Κανείς δεν θα τιμωρηθεί; Κανείς δεν θα απολογηθεί πώς έφτασε η χώρα να αντικρίζει την Βενεζουελα; Στην πολιτική τίποτα δεν μένει κρυφό. Κάποια ημέρα, κάποια ώρα, μαθαίνονται όλα με λεπτομέρειες και αποκαλυπτικούς διαλόγους. Δεν αισιοδοξώ ότι η αλήθεια θα περάσει μέσα από την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Εκεί θα δοθεί μάχη στα χαρακώματα, όπως συμβαίνει πάντα. Η αλήθεια θα μαθευτεί μήνες αργότερα, όταν θα αρχίσουν οι εσωτερικές συγκρούσεις. Καμιά κυβέρνηση, κανένα κόμμα δεν γλίτωσε από αυτό. Δεν θα γλιτώσει ούτε το κόμμα της Κουμουνδούρου. Κάποιοι θα κατέβουν νωρίτερα από το τρένο γιατί θα πιστέψουν ότι έτσι θα διασωθούν πολιτικά την επόμενη μέρα ήττας, η οποία έρχεται πάντα αργά ή γρήγορα. Κάποιοι άλλοι θα θεωρήσουν ότι αδικήθηκαν στη νομή της εξουσίας και θα στραφούν εναντίον των ωφελημένων. Αυτές οι δύο κατηγορίες στελεχών μιλούν πάντα πάρα πολύ. Και λένε με το νι και με το σίγμα όσα ειπώθηκαν στις συσκέψεις που συμμετείχαν πίσω από τις κλειστές πόρτες. Ετσι γράφεται η ιστορία των κομμάτων και έτσι πληροφορούνται οι πολίτες με καθυστέρηση τι ακριβώς έχει παιχτεί στην πλάτη τους. Τότε, λοιπόν, θα μάθουμε με εντολή ποιου και για ποιον στα αλήθεια λόγο ο σύμβουλος από το Τέξας ενέπλεξε τον Στρατό στη λειτουργία μιας δημοκρατικής χώρας. Γιατί εάν ο άνθρωπος αυτός γράφει την αλήθεια γι’ αυτά που συνέβησαν εκείνη την περίοδο, δεν επρόκειτο για εναλλακτικό σχέδιο οικονομικής διαχείρισης, αλλά για σχέδιο αλλαγής πολιτεύματος με πραξικόπημα. Και σαν να μην έφτανε το βιβλίο, επέστρεψε με δεύτερο χτύπημα. Αρθρογράφησε για να σώσει, δήθεν, τον Βαρουφάκη και ενέπλεξε τον πρωθυπουργό.
ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ο Γ. Βαρουφάκης, όπως και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, άλλωστε, ότι χώρα έπρεπε να έχει plan B σε κάθε περίπτωση για να αμυνθεί εάν οι Ευρωπαίοι της έδειχναν τον δρόμο της εξόδου από το ευρώ. Πώς προέκυψε έξοδος από το ευρώ το 2015 μετά από δύο αιματηρά μνημόνια; Η κυβέρνηση, σε κάθε περίπτωση, δεν είχε λαϊκή νομιμοποίηση για επιστροφή της χώρας στη δραχμή. Εξελέγη με την εντολή της καλύτερης διαπραγμάτευσης, αλλά με την προϋπόθεση την παραμονή στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, ήταν ξεκάθαρος σε αυτό. Τον θυμάμαι σαν τώρα να λέει προεκλογικά στον Νίκο Χατζηνικολάου ότι η καγκελάριος θα δεχθεί τις ελληνικές προτάσεις και θα είναι μέρα μεσημέρι.
ΜΑ ΕΙΝΑΙ δυνατόν για όλα να φταίει μονό ο εξής ένας Βαρουφάκης, που τώρα είναι εκτός παιχνιδιού, άρα εύκολος στόχος χωρίς συμμάχους στην πολιτική και χωρίς ασυλία; Προφανώς όχι. Ηταν πρωταγωνιστής με αποδοχή μεσσία. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να κάνει μόνος του τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο και να περάσει απαρατήρητος. Μακάρι ο μοιραίος σύμβουλος της δραχμής να αποδεχθεί μυθομανής.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Real News» την Κυριακή, 10 Ιουλίου 2016.