Δεν έχω στόχο τη θέση του Καραμανλή

Όσοι έχουν μιλήσει πολύ με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο γνωρίζουν καλά ότι τη νύχτα των εκλογών, εάν είναι ο νικητής, θα γυρίσει σελίδα στην πολιτική του σταδιοδρομία. Δεν θα είναι πλέον μόνο ο δήμαρχος Αθηναίων με τις καλές σχέσεις και τις ίσες αποστάσεις από όλα τα κόμματα. Θα είναι πρόσωπο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Θα παρεμβαίνει σε κρίσιμα ζητήματα, θα συγκρούεται και θα διαφωνεί όταν το κρίνει σκόπιμο είτε με την κυβέρνηση είτε με την αντιπολίτευση. Στόχος: η επόμενη ημέρα, τα χαρακτηριστικά της οποίας ούτε ο ίδιος δεν μπορεί ακόμη να προσδιορίσει. Το σίγουρο είναι ότι μετά τη δεύτερη θητεία του στον δήμο θέλει να κάνει το άλμα. Εάν το άλμα αυτό είναι ένα νέο κόμμα, η ανάληψη της ηγεσίας κάποιου από τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα, αυτό είναι ερώτημα που θα το απαντήσει η ζωή, όπως θα έλεγε ο Χαρίλαος Φλωράκης. Προς το παρόν πάντως στόχος του είναι μία άνετη νίκη στις δημοτικές εκλογές. Αποφεύγει τις προσωπικές αντιπαραθέσεις και τώρα δείχνει διατεθειμένος με τη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» να βάλει τελεία στη σύγκρουσή του με τον κ. Λαλιώτη, που εδώ και ένα μήνα έχει πάρει χαρακτηριστικά βεντέτας. Ο κ. Δ. Αβραμόπουλος ουσιαστικά λέει από τη μια ότι επιλέγει τους αντιπάλους του και στον κ. Κ. Λαλιώτη δεν δίνει αυτό τον ρόλο. Από την άλλη, όμως, ρίχνει ύστερα από καιρό γέφυρα για συνεννόηση, τονίζοντας ότι σέβεται τον θεσμικό και πολιτικό ρόλο του υπουργού Περιβάλλοντος και είναι έτοιμος να συνεργαστεί μαζί του.

Ο δήμαρχος Αθηναίων, κατά την πάγια τακτική του, δεν αποκαλύπτει ευθέως τις προθέσεις του. Πρέπει κανείς να διαβάζει πίσω από τις γραμμές για να αντιληφθεί τα σχέδιά του.

ΕΡ.: Η εντύπωση που υπάρχει είναι ότι την επομένη των εκλογών θα γυρίσετε σελίδα. Θα είσαστε ένα πρόσωπο περισσότερο πολιτικό και λιγότερο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ώστε να γίνετε πόλος έλξης πολιτών που δεν βρίσκουν πλέον έκφραση μέσα στα σημερινά πολιτικά κόμματα.

ΑΠ.: Κάθε τέλος περιόδου ανοίγει ένα καινούργιο κεφάλαιο. Σίγουρα η πολιτεία μου ως δημάρχου Αθηναίων για την επόμενη τετραετία θα καθοριστεί από την εμπειρία που αποκόμισα από την τετραετία που διερχόμαστε και τους στόχους που θα θέσουμε, πάντοτε με απώτερο σκοπό να φέρουμε αποτελέσματα για να αποδειχτούμε χρήσιμοι. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν θα έβλεπα το δικό μου ρόλο ως πόλο σύγκρισης ή σύγκρουσης με τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς. Ως προς τα περισσότερα σημεία, θεωρώ ότι το πεδίο είναι ευρύτατο για να αναπτυχθούν συνεργασίες και συνεννοήσεις.

ΕΡ.: Με τον αρχηγό της Ν.Δ. οι σχέσεις σας είναι καλές;

ΑΠ.: Οι σχέσεις μου με τον Κώστα Καραμανλή είναι εξαιρετικές. Δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν αλλά ούτε και τώρα διαπιστώσει σημεία διαφοροποιήσεων ή τριβών. Είναι ένας νέος άνθρωπος με ανοικτά μυαλά, διαπνέεται από σύγχρονες αντιλήψεις.

ΕΡ.: Τη θέση του κ. Καραμανλή τη θέλετε;

ΑΠ.: Τη θέση ποια;

ΤΟ ΑΡΝΗΘΗΚΑ

ΕΡ.: Του προέδρου της Ν.Δ.

ΑΠ.: Δεν έχω τέτοιους στόχους. Στο ερώτημά σας απαντάει η νωπή ακόμα στις μνήμες μας πρόσφατη προσυνεδριακή περίοδος, όπου ­ όπως είναι γνωστό ­ μου είχαν γίνει προτάσεις για να είμαι υποψήφιος για τη θέση του προέδρου της Ν.Δ. και το αρνήθηκα, προτάσσοντας τις σχέσεις συνέπειας με τους πολίτες της Αθήνας, στους οποίους είχα δημόσια πει ότι θα παραμείνω για ολόκληρη την 4ετία.

ΕΡ.: Λέτε συχνά «είμαι αυτοδημιούργητος». Τι σημαίνει για σας αυτό;

ΑΠ.: Έχουμε δύο κατηγορίες πολιτικών: Εκείνους που προέρχονται μέσα από τα κόμματα, χωρίς καμία κοινωνική εμπειρία, με την εξουσία ως αυτοσκοπό και απόλυτα ταυτισμένη με το κόμμα. Και ­ από την άλλη μεριά ­ εκείνους που ­ όπως είπα πρωτύτερα ­ παρήγαγαν ενέργεια, έμπνευση, φιλοδοξίες και όνειρα μέσα από την ίδια την τριβή τους με την κοινωνία. Η διαφορά είναι αισθητή. Το ποιος είναι καλός και χρήσιμος δεν θα το κρίνουν ποτέ οι πολιτικοί ανάμεσά τους. Θα το κρίνει η κοινωνία, θα το κρίνει η κοινή γνώμη, που έχει πάντοτε και τον τελευταίο λόγο.

ΜΕ ΕΝΣΤΙΚΤΟ

ΕΡ.: Σας ακούω επίσης συχνά να μιλάτε για το ένστικτο…

ΑΠ.: Από την ώρα που συνειδητοποίησα τη σχέση μου με τη ζωή, καθοριστικός παράγοντας για τις όποιες επιλογές μου ήταν αυτό που τόσο εύστοχα αποδίδεται από τον Μπέργκσον όταν μιλάει για ενστικτώδη ενόραση, η οποία δεν αποκωδικοποιείται πάντοτε, απλώς την ώρα που η συγκυρία το επιβάλλει, σε βοηθάει στο να παίρνεις αποφάσεις τολμηρές και επικίνδυνες, πάντοτε με απώτερο ευγενή στόχο τη χρησιμότητα σου.

ΕΡ.: Αν κάποια μέρα γίνετε αρχηγός κόμματος, το ένστικτο θα σας έχει οδηγήσει σ’ αυτή την απόφαση;

ΑΠ.: Η άνεση που διακρίνει έναν δημοσιογράφο να υποβάλλει υποθετικές ερωτήσεις δεν σημαίνει ότι πρέπει να παρασύρει έναν πολιτικό σε υποθετικές απαντήσεις. Εκείνο όμως που θέλω να πω είναι ότι το ένστικτο, εάν το εμπιστευθείς, και μέσα από την εμπειρία που έχεις αποκομίσει με βάση την πορεία που πριν από λίγο περιέγραψα, σου δείχνει πάντοτε το σωστό δρόμο. Συνεπώς, η ίδια αυτή δυναμική είναι που σου κρατάει ανοικτούς πάντα τους ορίζοντες.

ΕΡ.: Αν κάποιος θέλει να σας προσδιορίσει πολιτικά, είσαστε αριστερός, είσαστε δεξιός, κεντρώος, ποιο είναι το στίγμα σας;

ΑΠ.: Έννοιες όπως Δεξιά, Αριστερά, έχουν πλέον αλλοιωθεί σε μια νέα γενιά πολιτικών που έρχεται να προωθήσει τολμηρές συνθετικές προτάσεις. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι στην ιδιαίτερα πολιτικοποιημένη Ιταλία ένας εκ των αδιαμφισβήτητων ηγετών τής πάλαι ποτέ Δεξιάς θα ήταν σήμερα ο ηγέτης της Κεντροαριστεράς, και αναφέρομαι στον σημερινό πρωθυπουργό, τον κ. Πρόντι.. Επειδή όμως το ερώτημά σας στοχεύει στην πολιτική αποκρυπτογράφησή μου, θα σας έλεγα ότι σαφώς προσδιορίζεται ο λόγος, η στάση, η συμπεριφορά μου από τον συνδυασμό της ευρωπαϊκής προοπτικής για τη χώρα μας, υψηλού δείκτη κοινωνικής ευαισθησίας και καλώς εννοούμενου πατριωτισμού.

ΝΕΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΕΡ.: Θέλετε να μου πείτε ότι οι όροι Δεξιά και Αριστερά δεν ισχύουν πια στο πολιτικό σύστημα;

ΑΠ.: Και μόνο ότι ο προσφιλής σε Έλληνες πολιτικούς Μπόμπιο έγραψε ολόκληρο βιβλίο στα 90 του χρόνια για να πείσει ότι υπάρχουν διαφορές κάτω από τον τίτλο Δεξιά ή Αριστερά, ενώ αυτό δεν το είχε κάνει 20 χρόνια πριν, δείχνει ότι πλέον το φιλοσοφικό δίλημμα για τη διάκριση έχει ασθενήσει. Εκείνο όμως που θέλω να πω είναι ετούτο: Οι παλιές αυτές τάσεις των οποίων οι μνήμες είναι ακόμα νωπές στους Έλληνες, οδηγούν σε νέες προτάσεις. Και αυτές πρέπει να είναι εκείνες που θα οδηγούν στη σύνθεση. Ένας όρος που περικλείει όλη τη δύναμη της δημοκρατίας, αλλά και της ανάγκης της κοινωνίας.
ΕΡ.: Κύριε δήμαρχε, θεωρείτε δεδομένη την επανεκλογή σας;

ΑΠ.: Τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο σε ένα πεδίο όπως η πολιτική, όπου μια σταθερά υπάρχει, οι μεταβλητές της.

ΕΡ.: Ορισμένοι φίλοι σας εκφράζουν την άποψη ότι θα εκλεγείτε από την πρώτη Κυριακή κιόλας. Είναι η επιθυμία τους ρεαλιστικός στόχος:

ΑΠ.: Δεν θα ήταν ποτέ δικός μου στόχος η εκλογή μου από την πρώτη Κυριακή. Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι ο Αθηναίος πολίτης να με στηρίξει και να με ενθαρρύνει στο να συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσαμε, γνωρίζοντας ποια είναι τα μέτρα και οι δυνατότητές μας. Από εκεί και πέρα, τέτοιοι ματαιόδοξοι στόχοι δεν θα προσδιορίσουν ποτέ την πολιτική μου απέναντι στις εκλογές.

ΕΡ.: Τελικά η υποψηφιότητα Μπέη σάς ωφέλησε ή σάς έβλαψε; Ορισμένοι δικοί σας άνθρωποι υποστηρίζουν ότι η εκλογή σας την πρώτη Κυριακη θα ήταν δεδομένη εάν δεν υπήρχε η υποψηφιότητα Μπέη.

ΑΠ.: Καμία άλλη υποψηφιότητα δεν συνδυάζεται μαζί μου ανάλογα με το όφελος ή το κέρδος που θα αποκόμιζα. Κάθε πολιτικός έχει τη δική του αυτόνομη παρουσία, λόγο, στάση, συμπεριφορά και πρόταση.

ΓΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ

ΕΡ.: Δεν μου απαντήσατε. Ας είναι. Με τη Μαρία Δαμανάκη τώρα, είσαστε ικανοποιημένος με το τρόπο που διεξάγεται η προεκλογική σας αντιπαράθεση;

ΑΠ.: Για εμένα δεν έχει ανοίξει ακόμα η προεκλογική περίοδος, αυτή θα ξεκινήσει την 1η Σεπτεμβρίου, ο καθένας όμως κρίνεται με βάση την πολιτεία του, το ήθος του και την αξιοπιστία του.

ΕΡ.: Από τον τρόπο που μου απαντάτε, η ενόχλησή σας είναι προφανής.

ΑΠ.: Δεν θα έλεγα ότι με ενοχλεί κάτι σε προσωπική βάση. Επειδή όμως είναι γνωστή η ευαισθησία μου σε ένα θέμα που νομίζω ότι δοκιμάζει και κρίνει τη νέα γενιά πολιτικών, περιμένω από όλους, με πρώτο εμένα, να δοκιμάζεται στην πράξη με βάση ένα σύστημα αρχών και αξιών που να διέπουν την ηθική διάσταση της πολιτικής που ασκούμε.

ΕΡ.: Όλα δείχνουν ότι αυτή η σύγκρουση θα είναι έντονη σε αυτές τις δημοτικές εκλογές.

ΑΠ.: Με δεδομένη την ελληνική πραγματικότητα, τίποτα δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Γι’ αυτό και ανέμενα όλα όσα συντελέστηκαν τον τελευταίο καιρό και αναμένω ακόμα χειρότερα και περισσότερα μέσα στις εκλογές. Βλέπετε, δεν έχει γίνει αντιληπτό κάτι, κατά τη γνώμη μου πολύ σημαντικό, ότι η ελληνική κοινωνία πιο μπροστά από τους πολιτικούς έχει περάσει το κατώφλι μιας εποχής σύγχρονων πολιτικών ηθών, όπου προϋπόθεση για την αναγνώριση, την αποδοχή, την ενθάρρυνση ενός δημόσιου προσώπου είναι το δημόσιο ήθος του, η ευπρέπειά του, η σοβαρότητά του, η πειστικότητά του με επιχειρήματα, η αξιοπιστία του. Και κάτι παραπάνω, ο κόσμος ζητάει να αποπροσωποποιήσουμε τις πολιτικές σχέσεις.

ΔΟΛΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ

ΕΡ.: Επιχειρείτε πράγματι να οικειοποιηθείτε ένα μέρος του έργου της κυβέρνησης και ιδιαίτερα του ΥΠΕΧΩΔΕ στην Αθήνα;

ΑΠ.: Πρόκειται για τεχνητό δόλιο δίλημμα. Ουδέποτε επιχειρήθηκε κάτι τέτοιο διότι ο καθένας μας γνωρίζει τι κάνει και ποιες είναι οι δυνατότητές του. Το ότι αυτό ξαφνικά προέκυψε ως ένα ζήτημα πριν από τις εκλογές, παίρνει απάντηση με βάση τα όσα σάς είπα πρωτύτερα.

Ξέρουμε τις αδυναμίες μας, αλλά και τις δυνατότητές μας. Ένα πράγμα όμως θέλω να σημειώσω, ότι οι κυβερνήσεις διαπράττουν το σφάλμα να θέλουν τους τοπικούς άρχοντες δικούς τους και αν δεν είναι δικοί τους, τους πολεμούν. Αν θεωρούνται δικοί τους, τους εξευτελίζουν. Ο δήμαρχος έχει την υποχρέωση να προβάλλει συνολικά την πόλη του, κάτι που έκανα με ιδιαίτερη υπερηφάνεια και αποτελεσματικότητα κατά τη διάρκεια της περιόδου που διεκδικούσαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και όπου απαντούσα σε ερωτήσεις που αφορούσαν στην εθνική ασφάλεια και στην εγκληματικότητα. Τι θα έπρεπε να συμβεί δηλαδή, την επόμενη ημέρα, στην επιτυχή εκεί παρουσία μας, εκπροσωπώντας την χώρα ως οφείλουμε όλα τα δημόσια πρόσωπα να πράττουμε, να κριθούμε με βάση τις αρμοδιότητες;

ΕΡ.: Μήπως πάντως ήταν ατυχής ο τρόπος που παρουσιάστηκε ο Δήμος της Αθήνας στο Ίντερνετ;

ΑΠ.: Το Ίντερνετ απευθύνεται στους χρήστες του οι οποίοι ποσώς ενδιαφέρονται πώς διοικητικά διαρθρώνεται η ευθύνη για την προώθηση ενός έργου. Αν αυτό ήταν το πρόβλημα εκείνων που επιχείρησαν να προκαλέσουν το ζήτημα, τότε δεν είχαν παρά να μας το πουν έγκαιρα.

Για επτά ολόκληρους μήνες έτσι λειτουργούσε το σύστημα. Το ότι ανακαλύφθηκε πριν από τις εκλογές, απαντάει από μόνο του. Είναι κρίμα όμως διότι αυτό δείχνει πόσο εξακολουθούν στην Ελλάδα να κυριαρχούν αντιλήψεις που επιλέγουν το μικρό για να το αναδείξουν. Αλλά όποιος ασχολείται με τα μικρά, μικραίνει μαζί τους.
ΕΡ.: Παλιά δίνατε την εντύπωση ότι είχατε καλές σχέσεις με τον κ. Λαλιώτη…

ΑΠ.: Δεν νομίζω ότι ανταποκρίθηκε ποτέ σε αυτή την επίμονη πρόσκλησή μου για συνεννόηση και συνεργασία ο κ. Λαλιώτης, για λόγους που αντιλαμβάνεστε και βεβαίως αφορούν κυρίως τον ίδιο στην προσωπικότητα και στη συμμετοχή του στα κοινά.

ΕΡ.: Τι εννοείτε, ότι ο κ. Λαλιώτης σάς βλέπει ανταγωνιστικά;

ΑΠ.: Δεν θεωρώ ότι είναι θέμα ανταγωνιστικότητας, διότι συνήθως στο πεδίο του ανταγωνισμού προϋπόθεση για να υπάρξει μια τέτοια σχέση είναι η αμοιβαία αποδοχή των όρων και των ρόλων. Και τέτοιους τίτλους επιτρέψατέ μου να πω ότι δεν θα ήθελα να δώσω αυτή την ώρα, από τη στιγμή δε που είμαι της απόψεως ότι μονάχα οι συνεργασίες και οι συνεννοήσεις μπορεί να δώσουν συνθετικά αποτελέσματα.

ΕΡ.: Θα συνεχιστεί για πολύ αυτή η ιστορία της προσωπικής αντιπαράθεσης με τον κ. Λαλιώτη;

ΑΠ.: Εγώ δεν ξεκίνησα καμία αντιπαράθεση. Σέβομαι τον θεσμικό και πολιτικό του ρόλο και είμαι έτοιμος να συνεργαστώ μαζί του στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του.

ΕΡ.: Κύριε δήμαρχε, στην αρχή λειτουργούσατε συναινετικά με την κυβέρνηση, τώρα βρίσκεστε σε αντιπαράθεση. Άλλαξαν οι συνθήκες ή αλλάξατε εσείς;

ΑΠ.: Δεν άλλαξα καθόλου εγώ. Αντίθετα, επιμένω, και αυτή την ώρα των τεχνητών εντάσεων και συγκρούσεων προ των εκλογών, εξακολουθώ να στέλνω μηνύματα σοβαρά και με περιεχόμενο προς τη κυβέρνηση να συνεργαστούμε. Διότι διαπνέομαι από μια άποψη που με οδηγεί και σε μια θέση για την ίδια τη δημοκρατία και τη λειτουργία της. Πιστεύω ότι η δημοκρατία είναι η πολιτική τέχνη της σύνθεσης. Εγώ ουδέποτε έχω καταφερθεί εναντίον της κυβερνήσεως. Εάν ήθελα να έχω παίξει στενότερα το παιχνίδι, μου δόθηκαν πολλές δυνατότητες και ευκαιρίες στο παρελθόν και εντός και εκτός Ελλάδος. Μάλιστα, πάντοτε προέτασσα το εθνικό και το κοινωνικό συμφέρον. Αντίθετα, δέχτηκα κατά καιρούς επιθέσεις, οι οποίες και θα συνεχίζονται μέχρι τις εκλογές βέβαια, τις αναμένουμε και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση και ίσως πιο πλούσιο σε νοσηρή φαντασία περιεχόμενο.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “