Η ΙΣΤΟΡΙΑ της χώρας κάνει κύκλους, οι οποίοι έχουν θλιβερή ομοιότητα . Η ρήση «αυτός χρωστάει και της Μιχαλούς» ανάγεται στη Βαυαροκρατία. Οι υψηλοί φόροι της περιόδου Όθωνα είχαν οδηγήσει σε τέτοια εξαθλίωση τους Έλληνες, που δεν μπορούσαν να πληρώσουν ούτε τα βερεσέδια στην ταβέρνα της Μιχαλούς στο Ναύπλιο. Μια πραγματικότητα που δεν απέχει αναλογικά με τη σημερινή, καθώς τα «τεφτέρια» του μπακάλη γεμίζουν ανησυχητικά στις φτωχογειτονιές. Αυτά ίσως είναι και τα μικρότερα χρέη των Ελλήνων. Ποια είναι η κατάσταση σήμερα; Μιλάμε διαρκώς για το δημόσιο χρέος, το οποίο προφανώς θα περάσει στα εγγόνια και τα δισέγγονά μας και ξεχνάμε το ιδιωτικό χρέος που είναι άλλα 250 και όλο ανεβαίνει. Τόσα χρωστάμε σε τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, εφορία και ΔΕΚΟ. Αφήνω αυτά που χρωστάει ο ένας στον άλλον γιατί είναι αδύνατον να μετρηθούν. Ακόμη και αν αύριο από θαύμα οι Ευρωπαίοι αποφασίσουν, λέμε τώρα, να κάνουν μια ρύθμιση στο δημόσιο χρέος με επιμήκυνση στα 100 χρόνια και επιτόκιο ευτελές, πάλι το ιδιωτικό χρέος από μόνο του για δεκαετίες θα κρατούσε τη χώρα στη δίνη της φτώχειας. Ξέρετε πόσα χρωστούν σήμερα χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις στη ΔΕΗ; Τρία δισ. παρακαλώ. Είναι πρωτοφανές, τρελό νούμερο για τη μεγαλύτερη δημόσια επιχείρηση. Και σαν να μη φτάνει αυτό, οι ειδικοί λένε ότι σύντομα θα θρηνήσουμε θύματα, καθώς είναι χιλιάδες οι συμπατριώτες μας που μόνοι τους ή με ηλεκτρολόγους της συμφοράς συνδέουν ρεύμα στα σπίτια τους από τις κολόνες της ΔΕΗ, χωρίς μέτρα ασφαλείας. Κλέβουν δηλαδή ωμά και ολοφάνερα, μέρα-μεσημέρι το σπάνιο αγαθό, μπροστά στα μάτια του γείτονά του, που το πληρώνει.
Η ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΗ κατάσταση στη ΔΕΗ είναι ένα από τα πολλά κομμάτια του παζλ των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο. Ασφαλιστικά ταμεία έχουν καταρρεύσει, γιατί δεν υπάρχουν εργαζόμενοι και αυτοί που απέμειναν ψίχουλα παίρνουν, ψίχουλα δίνουν. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες, που καλούνται να δώσουν στον ΟΑΕΕ ασύλληπτα χαράτσια για μια σύνταξη της συμφοράς, που θα πάρουν εάν και όποτε την πάρουν, καταθέτουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος κατά χιλιάδες. Είναι θέμα λίγου χρόνου το ασφαλιστικό μας σύστημα να τιναχτεί στον αέρα. Εκτός και αν ο θεός της Ελλάδας τη λυπηθεί ξανά. Δηλαδή πειστούν οι δανειστές, δεν ξέρω για ποιον λόγο, να δώσουν ξανά χρήματα για να καλυφθούν οι τεράστιες μαύρες τρύπες του ασφαλιστικών ταμείων. Έλα και τα δίνουν. Δυο-τρεις φορές ακόμη; Αυτό σίγουρα δεν μπορεί να συμβαίνει στο διηνεκές. Το κραχ στα ασφαλιστικά ταμεία θα συμβεί και θα ’ναι μέρα-μεσημέρι.
ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ το δράμα με τα «κόκκινα» δάνεια. Όσες αντιπροτάσεις και αν έγιναν στους δανειστές για ρύθμισή τους από την ίδια την κυβέρνηση, έπεσαν στο κενό. Τα δάνεια πέρασαν σε ξένα χέρια. Για 10 λόγους και τον εξής: θεωρούν πως, αν οι ρυθμίσεις γίνουν εσωτερικά από κρατικό φορέα, θα αρχίσει με βεβαιότητα το αλισβερίσι ρουσφετιών, για διευκόλυνση των ημετέρων. Άρα το μοιραίο είναι αναπόφευκτο. Θα βγουν στο σφυρί δεκάδες χιλιάδες σπίτια, θα πουληθούν για ένα κομμάτι ψωμί και θα αλλάξουν χέρια περιουσίες σε μία νύχτα, όπως συνέβη την περίοδο της κατοχής. Τότε θα καταλάβουν αριστεροί και δεξιοί ότι οι παλικαρισμοί και οι δήθεν μάχες που κάποιοι δίνουν να διασώσουν τον δημόσιο χαρακτήρα της Α ή της Β επιχείρησης του Δημοσίου είναι ένα θέμα του μπαλκονιού, για το οποίο χάσαμε ενέργεια, χρόνο και χρήμα. Σε πολύ λίγο θα είναι κουβέντες χωρίς κανένα περιεχόμενο. Ο μόνος τρόπος να μπει φρένο στον μεγάλο κατήφορο είναι να αρχίσουν να συρρέουν στη χώρα από κάθε γωνιά του πλανήτη επενδυτές, ώστε να υπάρξει μέσα σε λίγους μήνες έκρηξη ανάπτυξης. Και ύστερα ξυπνήσαμε, θα πείτε. Πράγματι αυτό μοιάζει ένα άπιαστο όνειρο, μετά από τόσα χαμένα στοιχήματα. Υπάρχει, όμως, ακόμη ελπίδα να βγει αληθινό. Τώρα που επιτέλους η αξιολόγηση κλείνει, μπορεί να σωθεί η πατρίδα, αρκεί να χτυπήσει συναγερμός. Να υπάρξουν γενναία βούληση και διακομματική συνεργασία για άρση κάθε εμποδίου που κρατάει τις επενδύσεις μακριά από την Ελλάδα. Και να ακολουθήσει η δέσμευση, πρώτα των εταίρων και μετά των πολιτικών κομμάτων εξουσίας, πως ό,τι και να συμβεί, η Ελλάδα θα παραμείνει στην ευρωζώνη και κανείς δεν θα επιχειρήσει να πειραματιστεί ξανά με διπλά και τριπλά νομίσματα.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 26 Φεβρουαρίου 2017.