ΑΚΟΜΗ και αν κρεμάσουμε τον Κουρουμπλή, δεν λύνεται το πρόβλημα. Στην επόμενη μεγάλη πυρκαγιά, στην επόμενη θεομηνία, στην επόμενη βύθιση σκάφους, θα αποδειχθεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ότι η χώρα είναι ανοχύρωτη και ο βασιλιάς γυμνός. Είναι εύκολο για τα πολιτικά κόμματα και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μετά από κάθε καταστροφή να βρίσκουν ένα εξιλαστήριο θύμα και να ζητούν το κεφάλι του, για να στραφεί προς τα εκεί -στο θέαμα της τιμωρίας- η προσοχή των πολιτών και να εκτονωθεί ο θυμός τους. Θα αναρωτιέστε, μα τι κάνεις τώρα, υπερασπίζεσαι τον υπουργό Ναυτιλίας και γίνεσαι συνήγορός του; Ξεχνάς τι είπε και τι έκανε αυτές τις ημέρες; Κάθε άλλο. Αν υπήρχαν 10 λάθη στον χειρισμό αυτής της υπόθεσης, πολιτικά και επικοινωνιακά ο Κουρουμπλής τα έκανε και τα 10. Χειρότερα δεν μπορούσε να τα πάει. Η πραγματικότητα, όμως, είναι αλλού. Και άλλος υπουργός να ήταν, είναι πολύ πιθανό να είχαμε τα ίδια αποτελέσματα, ίσως με λιγότερη φλυαρία. Δεν κρίνεται ο υπουργός από την έκβαση μιας επιχείρησης, αλλά από αυτά που έχει κάνει πριν, ώστε να υπάρχει επιχειρησιακή ετοιμότητα και εγρήγορση στον τομέα ευθύνης του. Το ξέρουμε όλοι πλέον. Υπάρχει μια μεγάλη φουρνιά πολιτικών παλαιάς κοπής. Είναι ίδιοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, κόμματος και δήθεν ιδεολογίας. Βολεύονται στις καρέκλες, δεν σπάνε ποτέ αυγά, ταυτίζονται απολύτως με τους συνδικαλιστές και τους μηχανισμούς του υπουργείου τους, ενισχύουν τον ωχαδερφισμό, αποφεύγουν οποιαδήποτε ανατροπή και σύγκρουση με τους σκουριασμένους τεμπέλικους και άρρωστους μηχανισμούς του κράτους.
ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ τίποτε προς το καλύτερο επί δυόμισι χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ, σε κανένα υπουργείο, και τώρα μετά τη συμφορά ο υπουργός Ναυτιλίας προαναγγέλλει αλλαγές, που σε έναν μήνα θα έχουν ξεχαστεί. Σε μια κανονική χώρα, σε μια λειτουργική αστική δημοκρατία, το κράτος λειτουργεί ανεξαρτήτως των ικανοτήτων της πολιτικής ηγεσίας. Η φυσική ηγεσία όλων των υπηρεσιών αντιδρά από μόνη της. Δεν χρειάζεται τον υπουργό και τον γενικό γραμματέα να κάνουν τον συντονισμό τις κρίσιμες ώρες, δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Πάντα θα υπάρχουν ικανοί και ανίκανοι πολιτικοί. Άχρηστοι και χρήσιμοι. Αυτή είναι αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Ο λαός δεν έχει πάντα δίκιο, όπως έλεγε ο Λεωνίδας Κύρκος. Έτσι οι ψηφοφόροι στέλνουν συχνά στη Βουλή ανθρώπους περιορισμένων δυνατοτήτων, που έχουν όμως το ταλέντο άλλοτε να τους χαϊδεύουν τα αυτιά και άλλοτε με μαεστρία να τους ξεγελούν με υποσχέσεις για ρουσφέτια.
ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ, που φέρουν την τελική ευθύνη, μοιράζουν σε πολλούς από αυτούς υπουργεία για να τηρούν τις εσωκομματικές τους ισορροπίες. Πράγματα παλιά, που δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Γι’ αυτό όσοι υποστηρίζουν ότι η βουλευτική ιδιότητα δεν πρέπει να συνδέεται με την υπουργική έχουν δίκιο.
Η ΕΛΛΑΔΑ χρεοκόπησε για πολλούς λόγους και τον εξής έναν: Δεν κατάφερε ποτέ να συγκροτήσει ένα αποτελεσματικό και σύγχρονο κράτος. Οι λειτουργοί του, στη μεγάλη τους πλειοψηφία δυστυχώς, είναι ένας μαλθακός μηχανισμός, που αποτελείται από κομματικά βιλαέτια. Οι καλοί και ευσυνείδητοι δημόσιοι υπάλληλοι, δυστυχώς, δεν είναι οι περισσότεροι και δεν μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Η εικόνα είναι πάνω-κάτω ίδια και στους ένστολους. Στο λιμάνι κατά καιρούς ακούγονται εξαγγελίες για αναδιάρθρωση του παρωχημένου υπουργείου Ναυτιλίας και τη μετατροπή του Λιμενικού σε σύγχρονη ακτοφυλακή. Μετά τις εκλογές ξεχνιούνται όλα. Μην πέφτουμε τώρα από τα σύννεφα με την ανικανότητα. Όλοι τα ξέρουν όλα. Μετά από κάθε τραγωδία ανακαλύπτουμε, έκπληκτοι δήθεν, ότι κυκλοφορούν στις θάλασσες σκυλοπνίχτες χωρίς να πληρούν τους όρους ασφαλείας, ότι το λαθρεμπόριο πετρελαίου δίνει και παίρνει με τη ανοχή πολλών και μόλις στραφούν αλλού οι προβολείς, ξεχνιούνται τα πάντα.
ΠΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ να μας συμβούν ακόμη για να πάρουμε στα σοβαρά ότι το κράτος πρέπει να χτιστεί από την αρχή. Το καλοκαίρι καίγεται η Ελλάδα από άκρη σε άκρη, τον χειμώνα μόλις βρέξει πλημμυρίζουν οι πόλεις και μόλις χιονίσει διαλύεται η χώρα. Στη θάλασσα η αναρχία είναι πλήρης. Οι λιμενικοί εξαντλούν την αυστηρότητά τους σε κάνα ερασιτέχνη ψαρά που ρίχνει παραγάδια χωρίς άδεια και δίπλα τους οι θαλαμηγοί αρμενίζουν, μεταφέροντας από ναρκωτικά μέχρι όπλα και χρυσό. Ακόμη και αν έπειτα από 4-5 μνημόνια η Ελλάδα βγάλει το κεφάλι έξω από το νερό, με μαθηματική ακρίβεια μετά από μερικές δεκαετίες θα χρεοκοπήσει ξανά, όπως έχει συμβεί άλλες 5 φορές στην ιστορία της.
Αν υπάρχει ένα θέμα να συμφωνήσουν όλοι όσοι θέλουν να μας κυβερνήσουν, αυτό είναι η ανάγκη δημιουργίας σοβαρού κράτους. Και δεν χρειάζεται να αντιγράψουν τη Γερμανία, τη Σουηδία ή τη Δανία. Ας δουν πώς δουλεύει η Κύπρος. Είναι αρκετό.
To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 24 Σεπτεμβρίου 2017.