Φούσκα η «ήπια προσαρμογή»

Ακόμη πιο δύσκολες ημέρες για την οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας εκτιμά ότι έρχονται η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου και λέει ότι η κίνηση της κυβέρνησης να καταθέτει στη Βουλή έναν προϋπολογισμό ανακοινώνοντας συγχρόνως ότι αυτός δεν ανταποκρίνεται προς τις δεσμεύσεις της χώρας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση ισοδυναμεί με «πολιτικό αυτισμό».

H κυρία Διαμαντοπούλου επισημαίνει ότι η κυβέρνηση θα κληθεί από την E.E. να πάρει πρόσθετα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος και αναφέρει ότι η «ήπια προσαρμογή» την οποία επικαλείται ο κ. Αλογοσκούφης δεν είναι παρά μια επικοινωνιακή φούσκα. Αυτή είναι η εκδίκηση της… απογραφής με τους στόχους και τους όρους που έγινε, καταλήγει.
Τι σημαίνει η ομολογία του υπουργού Οικονομίας, ότι ο προϋπολογισμός για το 2005 ουσιαστικά θα «απορριφθεί» από την Ευρωπαϊκή Ένωση την ίδια ώρα που η Βουλή των Ελλήνων θα τον ψηφίζει;

Είναι… η εκδίκηση της απογραφής, με τους στόχους και τους όρους που έγινε. Είναι ομολογία αναξιοπιστίας της ελληνικής οικονομικής πολιτικής για τον επόμενο χρόνο. Αυτήν που διαπιστώνουν και οι διεθνείς οργανισμοί που αξιολογούν, δυστυχώς αρνητικά, και υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας. Όπως γνωρίζουν όλοι και προφανώς ο κ. Γ. Αλογοσκουφης, που διδάσκει οικονομία, η οικονομική αξιοπιστία μιας χώρας δεν έχει να κάνει με το παρόν αλλά με το μέλλον. Δηλαδή προσδιορίζεται από τις προσδοκώμενες επιδόσεις της σημερινής κυβέρνησης. H Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει αρμοδιότητα να εγκρίνει ή να απορρίψει τον προϋπολογισμό του ελληνικού κράτους. Έχει, όμως, αρμοδιότητα να επισημάνει ότι με αυτόν τον προϋπολογισμό δεν εκπληρώνονται οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας σύμφωνα με τους κανόνες της συμμετοχής μας στην ευρωζώνη. Οι αλλαγές θα είναι αναπόφευκτες «διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις…». Αυτό που γίνεται σήμερα είναι πολιτικός αυτισμός. H κυβέρνηση καταθέτει προϋπολογισμό που δεν ανταποκρίνεται στις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις μας, το ομολογεί και καλεί τη Βουλή να τον ψηφίσει.

Δηλαδή είναι πολύ πιθανό τον Απρίλιο να πάμε σε διορθωτικό προϋπολογισμό με σκληρά μέτρα λιτότητας;

H κυβέρνηση, από οικονομικός αναλυτής και πολιτικός σχολιαστής, θα αναγκασθεί να αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα. Δυστυχώς γι’ αυτήν, θα κληθεί από την E.E. να πάρει μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος. H «ήπια προσαρμογή» δεν είναι παρά μια επικοινωνιακή φούσκα για να συγκαλύψει μια ανεπαρκή διαχείριση του υπάρχοντος συστήματος σε ένα δυσμενές περιβάλλον που η ίδια τραγικά επιδείνωσε. Ο αναπτυξιακός νόμος, ο φορολογικός νόμος και ο προϋπολογισμός δεν τεκμηριώνουν ότι μπορούν να αυξήσουν τα έσοδα, να προσελκύσουν επενδύσεις, να υποστηρίξουν την απορρόφηση του Γ’ ΚΠΣ και να μεγαλώσουν την πίτα που θα επέτρεπε ήπια προσαρμογή. Όταν τον διεθνή διασυρμό της χώρας – με την απογραφή – εκλαμβάνεις ως αναγνώριση των προσπαθειών σου, όταν αδιαφορείς για τις επισημάνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναμένεις, όταν αρνείσαι να δεις αυτό που έρχεται, τότε υπάρχει εξαιρετικά μεγάλος κίνδυνος για σπασμωδικά και σκληρά μέτρα όταν το τρένο της ανάπτυξης θα έχει προσπεράσει και η ανεργία θα εκτινάσσεται.

Έχει τη δυνατότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβάλει λιτότητα;

Είμαστε με τη θέλησή μας στην ευρωπαϊκή νομισματική Ένωση με κοινούς κανόνες τους οποίους, ευτυχώς, πρέπει να ακολουθούμε. Σύμφωνα λοιπόν με τους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας, η E.E. έχει το δικαίωμα πρώτον να επισημάνει σε μία χώρα ότι η οικονομική της πολιτική δεν είναι αξιόπιστη και να ζητήσει προσαρμογή. Αυτό έγινε τον περασμένο Ιούλιο. Δεύτερον να υπενθυμίσει ότι δεν κατάφερε να πετύχει την προσαρμογή και να κάνει αυστηρότερες υποδείξεις που θα συνοδεύονται από την υποχρέωση υποβολής τριμηνιαίων εκθέσεων προόδου. Αυτό θα γίνει αυτή την εβδομάδα. Και τρίτον να επιβάλει κυρώσεις που φτάνουν μέχρι και χρηματικά πρόστιμα. Αυτό είναι η αναπόφευκτη συνέπεια για όσους εθελοτυφλούν.

Είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι μετά τις εξελίξεις αυτές η κυβέρνηση δεν θα έχει τη δυνατότητα να εκπληρώσει σε αυτή τη φάση τις προεκλογικές της δεσμεύσεις;

Σίγουρα η υλοποίηση των δεσμεύσεων δεν αποτυπώνεται στον πρώτο προϋπολογισμό που φέρνει η N.Δ. στον δεύτερο χρόνο της νέας διακυβέρνησης. Συνταξιούχοι, πολύτεκνοι, συμβασιούχοι, αγρότες, μικρομεσαίοι δεν βρίσκουν ούτε καν ενδείξεις συνέπειας με τις προεκλογικές εξαγγελίες. Πρώτος χρόνος, Ολυμπιακοί Αγώνες και… απογραφή. Δεύτερος χρόνος, «ήπια λιτότητα» το πρώτο τρίμηνο και βλέπουμε. Τρίτος χρόνος με μέτρα για το έλλειμμα. Τέταρτος χρόνος… αποχαιρετισμός με επανάληψη προεκλογικών δεσμεύσεων.
Το ΠΑΣΟΚ έχει βρει τον βηματισμό του
ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ 20 χρόνια διακυβέρνησης η νέα πειστική πρόταση του ΠΑΣΟΚ χρειάζεται χρόνο, δηλώνει η κ. Άννα Διαμαντοπούλου.

H τρίτη αναβολή του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ σάς εξέπληξε ή ήταν για σας αναμενόμενη;

Οι πολιτικές εξελίξεις επέτρεψαν την απαιτούμενη αναβολή του. Το σημαντικό είναι το Συνέδριο να απαντήσει στις προσδοκίες και τις ανάγκες μας.

Πιστεύετε ότι το ΠΑΣΟΚ αυτή την ώρα έχει βρει τον αντιπολιτευτικό του βηματισμό; Είστε ικανοποιημένη με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί;

«Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή». Είναι σαφές όμως ότι το ΠΑΣΟΚ έχει βρει τον βηματισμό του στη Βουλή, ο προσυνεδριακός διάλογος κινητοποιεί χιλιάδες πολίτες σε ολόκληρη τη χώρα και μια ατζέντα πολιτικού διαλόγου έχει ήδη κατατεθεί. Έπειτα από είκοσι χρόνια διακυβέρνησης, μια νέα πειστική πρόταση θέλει τον χρόνο της.
H κυβέρνηση ήταν πάλι «ωσεί παρούσα»
«ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΜΕ ούτε το αυτονόητο και βαφτίσαμε επιτυχία μια δήλωση του Ερντογάν χωρίς σαφείς προϋποθέσεις» δηλώνει η συντονίστρια Εξωτερικών και Άμυνας του ΠΑΣΟΚ κ. A. Διαμαντοπούλου και κατηγορεί την κυβέρνηση ότι και πάλι ήταν «ωσεί παρούσα». H πρώην επίτροπος επισημαίνει με έμφαση ότι τα όποια εσωτερικά προβλήματα αντιμετωπίζει ο Ερντογάν δεν μπορούν να υπερβούν τις νομικές υποχρεώσεις της Τουρκίας, που είναι και οι αυτονόητες προϋποθέσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Επίσης προβλέπει ότι την άνοιξη μετά τις εκλογές στα κατεχόμενα θα δοθούν νέες ευκαιρίες για βελτίωση του σχεδίου Ανάν.

Το ΠΑΣΟΚ, σε αντίθεση με την κυβέρνηση, δεν εμφανίστηκε ικανοποιημένο με τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής…

H Σύνοδος Κορυφής ήταν ιστορικής σημασίας καθώς η σχέση Ευρώπης – Τουρκίας προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, ωθώντας τη γείτονα χώρα σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για τον εκδημοκρατισμό και εκσυγχρονισμό της. Σε μια δύσκολη, πολύπλοκη και με πολλά εμπλεκόμενα μέρη διαπραγμάτευση, είσαι ικανοποιημένος όταν εξέρχεσαι με κάτι σαφές και συγκεκριμένο που εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντά σου. Στο Ελσίνκι π.χ. κερδίσαμε την είσοδο της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις Βρυξέλλες η κυβέρνηση πήρε ένα «Ελσίνκι μείον» χωρίς χρονοδιάγραμμα και με μειωμένο τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Όσον αφορά στο Κυπριακό δεν πετύχαμε το αυτονόητο και βαφτίσαμε επιτυχία μια προφορική δήλωση του κ. Ερντογάν χωρίς καν σαφείς προϋποθέσεις. Φοβάμαι ότι η ελληνική κυβέρνηση ήταν και πάλι «ωσεί παρούσα».

Αλήθεια, πιστεύετε ότι οι συνέπειες από το «όχι» στο σχέδιο Ανάν έχουν τελειώσει με την αναγνώριση των Σκοπίων από τις ΗΠΑ και την έμμεση αναγνώριση των κατεχομένων ή μας περιμένουν και άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις;

Στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχει «το πεπρωμένο». Θεωρώ πιθανότατο ενδεχόμενο την ανάληψη νέων πρωτοβουλιών για επίλυση του Κυπριακού. Μετά τις «εκλογές» στα κατεχόμενα (Φεβρουάριο και Απρίλιο) και με μία Τουρκία στην πορεία για έναρξη των διαπραγματεύσεων μπορούν να υπάρξουν προϋποθέσεις για ουσιαστικές βελτιώσεις στο σχέδιο Ανάν, σε όφελος όχι μόνο των Ελληνοκυπρίων αλλά και των Τουρκοκυπρίων οι οποίοι υποφέρουν σήμερα από την παρουσία των εποίκων και του τουρκικού στρατού. Φυσικά, τα παραπάνω δεν θα προκύψουν από μόνα τους. Απαιτείται εκπεφρασμένη βούληση όλων των πλευρών και πρωτοβουλίες από Ελλάδα και Κύπρο. Αλλιώς θα τρέχουμε πίσω από σενάρια που άλλοι θα υφαίνουν για μας, χωρίς εμάς, και θα θρηνούμε «απρόσμενες» εξελίξεις. Δυστυχώς, ο… αυτόματος πιλότος είναι τώρα στα έδρανα της αντιπολίτευσης.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “