Μπλέξαμε άσχημα

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η πρώτη φορά που Έλληνες στρατιώτες πατούν οριακά τουρκικό έδαφος. Άλλες τόσες πατούν και οι Τούρκοι στρατιώτες το ελληνικό. Οι φαντάροι που υπηρετούν στα σύνορα και των δύο χωρών, κάποιες φορές, γνωρίζονται μεταξύ τους στις δύσκολες βάρδιες. Λένε δυο κουβέντες στις περιπολίες και κάνουν και κανένα τσιγάρο μαζί. Πράγματα γνωστά και ανθρώπινα. Και όταν συμβεί καμιά ατυχία και εντοπίσουν οι αξιωματικοί τις οικειότητες ή τη δήθεν παραβίαση συνόρων, αυτά λύνονται αυτόματα με γνωστά άγαρμπα στρατιωτικά ψαρώματα. Κανένας και από τις δυο πλευρές δεν σκέφτηκε ποτέ ότι είχε να κάνει με Τζέιμς Μποντ όταν έβλεπε ταλαιπωρημένους φαντάρους και χαμηλόβαθμους αξιωματικούς των δύο πλευρών να κάνουν τις βαρετές νυχτερινές περιπολίες.

Τι συνέβη ξαφνικά και μπλέξαμε τόσο άσχημα με την τουρκική Χωροφυλακή; Μόνο τυχαίο γεγονός δεν το λες. Αυτό το περίεργο σώμα ένστολων ιδρύθηκε το 1989 και ονομάζεται Γενική Διοίκηση Χωροφυλακής, η Jandarma . Αποτελεί κομμάτι των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας, έχοντας μία δισυπόστατη φύση που έλκει την καταγωγή της στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Ο ρόλος της είναι να φτάνει εκεί που δεν φτάνουν οι αστυνομικές δυνάμεις, ελέγχει τα σύνορα και δρα ως «στρατονομία». Σε περιόδους πολέμου έχει συνδράμει τις προσπάθειες του τουρκικού στρατού, όπως συνέβη το 1974, όταν μονάδες κομάντο και ελικόπτερα της Χωροφυλακής έλαβαν μέρος στην εισβολή στην Κύπρο. Η εμπλοκή αυτού του σώματος στις συλλήψεις των δύο Ελλήνων φωνάζει από μακριά ότι δεν ήταν τυχαίο περιστατικό. Την είχαν στημένη …

Η ΤΟΥΡΚΙΑ έψαχνε καιρό μια καλή ευκαιρία να μας ανταποδώσει δήθεν τα ίσα για την υπόθεση των 8 αξιωματικών της. Οσοι εκτίμησαν τις πρώτες ώρες ότι η πλάστιγγα γέρνει προς την αποκλιμάκωση και την επιστροφή των Ελλήνων στρατιωτικών σε σύντομο χρόνο έκαναν λάθος. Ο στόχος είναι η ταπείνωση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο εσωτερικό της Τουρκίας, με τη δύναμη της εικόνας κατά την προσαγωγή των δύο κρατουμένων στη Δικαιοσύνη.

Χωρίς αμφιβολία οι Τούρκοι τηρούν τυπικά τις νόμιμες διαδικασίες, άσχετα αν αυτό γίνεται με την πιο σκληρή και χρονοβόρα εκδοχή τους. Τα πράγματα πήραν άσχημη τροπή. Οι Τούρκοι θα παίξουν καθυστερήσεις. Το καταλάβαμε με τις δηλώσεις τύπου «η ανεξάρτητη τουρκική Δικαιοσύνη θα κάνει τη δουλειά της» ή «δεν παρεμβαίνει η τουρκική κυβέρνηση στο έργο της Δικαιοσύνης». Παρότι δεν θα το πουν ποτέ επισήμως, παρασκηνιακά θα επιδιώκουν συμψηφισμούς με ανταλλαγές παντός είδους. Τους 8 Τούρκους αξιωματικούς εμείς δεν θα μπορούμε να τους δώσουμε, γιατί τι σόι δυτική χώρα θα είμαστε αν το κάνουμε. Μεγάλη περιπέτεια, καθώς στην Αθήνα δεν είναι μόνο οι γνωστοί 8 αντικαθεστωτικοί, αλλά κρύβονται και άλλοι, όπως πιστεύουν στην Αγκυρα. Στην πραγματικότητα, κάποιους απ´ αυτούς επιχειρεί να πάρει πίσω ο Ερντογάν, για να τους δώσει βορά στους οπαδούς του. Ούτε σε αυτό μπορεί ένα κράτος δικαίου να τον διευκολύνει.

ΑΝ Σ´ ΑΥΤΑ αθροίσει κανείς την ξεκάθαρη απειλή ότι η Τουρκία δεν θα διστάσει να χτυπήσει στην Κύπρο και να ξεχάσουμε την εξόρυξη φυσικού αερίου, ο φόβος του Αμερικανού πρέσβη για θερμό επεισόδιο δεν απέχει πολύ από το να βγει αληθινός.
Απαιτείται, χωρίς καθυστέρηση, μία νέα στρατηγική έναντι της Τουρκίας. Μια δυναμική ελληνική πρωτοβουλία διαλόγου με τη γειτονική χώρα, για να μπορέσουμε να ξαναδημιουργήσουμε τις ουσιαστικές γραμμές επαφής Αθήνας – Αγκυρας. Η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχει πάρει άλλη μορφή. Βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα πραγματικότητα. Η Τουρκία δεν είναι αυτή που ήταν πριν από δέκα χρόνια. Είναι μία διαφορετική χώρα, με νέους εσωτερικούς πολιτικούς συσχετισμούς. Ο Ερντογάν αντιμετωπίζει προβλήματα και κάνει κινήσεις στρατηγικής συνεργασίας στο εσωτερικό του, τις οποίες είχε αποφύγει στο παρελθόν.

ΓΙΑ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΜΕ αμέσως και να αποφύγουμε τα χειρότερα, απαιτείται εθνική συνεννόηση και αρραγές εσωτερικό μέτωπο. Η νέα φωτιά με την Τουρκία άναψε στη χειρότερη στιγμή για τη χώρα μας. Τα σκάνδαλα και η πολιτική τους εκμετάλλευση έχουν διαλύσει κάθε περιθώριο συνεννόησης σε επίπεδο ηγεσιών. Ακόμη και το σκληρό 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη διατηρούσαν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας για τα εθνικά θέματα. Τώρα όλα τα παράθυρα είναι κλειστά και για να ανοίξουν ένας είναι ο τρόπος. Να φύγει από την καθημερινή πολιτική ατζέντα η πολεμική ρητορική για το ποιος είναι πιο ηθικός από τον άλλον. Οσο υπάρχουν άνθρωποι τα κόμματα θα έχουν ηθικούς και ανήθικους πολιτικούς. Το αριστερός και δεξιός δεν προσδιορίζουν το ηθικός και ανήθικος. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ετσι και αλλιώς σύντομα η Novartis θα περάσει ξανά στη Δικαιοσύνη. Οι δικαστές είναι ανάγκη να ψάξουν αθόρυβα και συστηματικά για να βρουν τους πραγματικούς ενόχους και σ´ αυτό το σκάνδαλο και σε όποιο άλλο εμφανιστεί. Και μέχρι την τελεσίδικη ετυμηγορία τους οι πολιτικοί να σιωπήσουν. Το σκηνικό άλλαξε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες. Η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο και αν δεν συνεννοηθούν οι πολιτικές δυνάμεις για να ζητήσουν, με μια φωνή, στήριξη από τη διεθνή κοινότητα, θα είναι υπόλογοι στην ιστορία.

To άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Realnews την Κυριακή, 11 Μαρτίου 2018.