Για απροκάλυπτη αναξιοκρατική στάση των αρμοδίων υπουργών απέναντι στη συμμορία των κουμπάρων μιλάει ο κ. Χρυσοχοΐδης και θεωρεί αυτονόητο το ότι πρέπει να παραιτηθεί τόσο ο κ. Σ. Τσιτουρίδης όσο και όποιοι άλλοι εμπλέκονται στα σκάνδαλα.
Το κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ μιλάει για διαφθορά του «λευκού κολάρου» που συναντάται στα υψηλά κλιμάκια της δημόσιας διοίκησης και για ένα νέο «σύστημα εξουσίας» που στήθηκε από κορυφαία, μεσαία και κατώτερα στελέχη της Ν.Δ., τα οποία αντί να επανιδρύσουν το κράτος ίδρυσαν το «γαλάζιο κράτος» και τονίζει ότι η διαφθορά πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως το οργανωμένο έγκλημα.
Όσο για τους λεγόμενους συμψηφισμούς με τα σκάνδαλα της περιόδου ΠΑΣΟΚ ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης τονίζει ότι «πρέπει να τελειώνει η καραμέλα της ηθικής ομηρείας του ΠΑΣΟΚ, το οποίο κρίθηκε για τα πεπραγμένα του στις εκλογές του 2004».
Κύριε Χρυσοχοΐδη, είστε από εκείνους που πιστεύετε πράγματι ότι ο κ. Τσιτουρίδης θα έπρεπε ήδη να έχει παραιτηθεί;
Η διαφθορά και δη η υψηλή διαφθορά του λεγόμενου «λευκού κολάρου» που απαντάται στα ανώτερα κλιμάκια της δημόσιας διοίκησης, της κεντρικής κυβέρνησης και του ιδιωτικού τομέα έχει τα χαρακτηριστικά του οργανωμένου εγκλήματος, και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Στην υπόθεση της ΜΕΒΓΑΛ η Δικαιοσύνη λέει πως έχουμε να κάνουμε με μια οργανωμένη συμμορία, τα μέλη της οποίας έπραξαν ουσιαστικά το εξής: επιχείρησαν διά του εκβιασμού της γαλακτοβιομηχανίας να εξαργυρώσουν τη λευκή επιταγή της πολιτικής εύνοιας που τους επιφύλαξαν συγκεκριμένοι υπουργοί της κυβέρνησης τοποθετώντας τους σε κρίσιμες θέσεις της κρατικής μηχανής. Το ΠΑΣΟΚ δεν μιλάει για ποινικές ευθύνες, μιλάει για πολιτικές ευθύνες των συναρμόδιων υπουργών οι οποίες και συνάγονται από την απροκάλυπτα αναξιοκρατική στάση τους απέναντι στη συμμορία των κουμπάρων. Οι παραιτήσεις υπουργών σε τέτοια σκάνδαλα είναι αυτονόητες.
Δηλαδή πιστεύετε οι αρμόδιοι υπουργοί γνώριζαν τη δράση των «γαλάζιων κουμπάρων» ή επέδειξαν αδυναμία να ελέγξουν τη δραστηριότητά τους;
Οι υπουργοί οφείλουν να γνωρίζουν τα πάντα όταν εμπλέκονται σε επιλογές εξωυπηρεσιακών προσώπων. Αποτελεί στοιχειώδη πολιτική ευθύνη οποιουδήποτε υπουργού ή ανώτερου αξιωματούχου να επιλέγει με εξαιρετική προσοχή τούς ανθρώπους που καλούνται να στελεχώσουν «ευαίσθητους κρίκους» του δημόσιου τομέα. Όταν δεν το πράττει μπορεί ουσιαστικά να κατηγορηθεί για τα πάντα, από άγνοια έως συγκάλυψη. Στην προκειμένη περίπτωση αποκαλύφθηκε σε όλο της το μεγαλείο η οικοδόμηση του «συστήματος εξουσίας» που επιχειρούν την ώρα που μιλάμε μικρά, μεσαία και μεγάλα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας απ’ άκρη σ’ άκρη στη χώρα. Η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός χρεώνονται πολιτικά και ηθικά αυτή την αποτυχία. Δυστυχώς κάθε μέρα που περνάει εδραιώνεται η πεποίθηση ότι η εξαγγελία για επανίδρυση του κράτους μεταλλάσσεται τάχιστα σε επανίδρυση του «γαλάζιου κράτους».
Αιφνιδιαστήκατε από τις ραγδαίες αποκαλύψεις για τη «γαλάζια» διαφθορά, αφού η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται μόλις δυόμισι χρόνια στην εξουσία;
Η διαφθορά δεν έχει χρώμα, κ. Πολίτη, κι όποιος πιστεύει το αντίθετο είτε αφελής είναι είτε κοροϊδεύει τον συνομιλητή του. Η διαφθορά αποτελεί συστημικό πρόβλημα της χώρας και απαιτείται μια πολυδιάστατη, μακροχρόνια και συνεπής στρατηγική για την καταπολέμησή της. Δυστυχώς η Ν.Δ. επί 7 χρόνια ως αντιπολίτευση έκλεινε πεισματικά τα μάτια μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα, οικοδομώντας ανεύθυνα με τον στείρο καταγγελτικό της λόγο μια σαθρή ηθική υπεροχή έναντι του ΠΑΣΟΚ, η οποία τώρα φυσικά καταρρέει. Αυτό που επείγει είναι η αποτελεσματική καταπολέμηση της διαφθοράς να αναχθεί επιτέλους σε μέγιστη εθνική προτεραιότητα προκειμένου η Ελλάδα να εξελιχθεί από χώρα της ευρωπαϊκής περιφέρειας σε μια πραγματικά συνεκτική και δημοκρατική πολιτεία, σε μια υγιή, δίκαιη και δυναμική κοινωνία.
Έχετε κάτι συγκεκριμένο να προτείνετε; Διότι ομολογώ ότι από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ μόνο οι υψηλοί τόνοι για παραιτήσεις ακούγονται και όχι κάποια ουσιαστική πρόταση.
Μαγικά δεν γίνονται, λύσεις όμως υπάρχουν. Κατά πρώτον η διαφθορά πρέπει να ηττηθεί πολιτικά. Η διαφθορά άλλωστε είναι σαν το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Αν δεν ηττηθεί μέσα στην κοινωνία, δεν μπορεί να καταπολεμηθεί από τους θεσμούς. Δυστυχώς αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη στη χώρα μας. Πολλοί πολιτικοί και αρκετοί πολίτες βολεύονται όταν παρακάμπτεται το κράτος δικαίου και οι νόμοι. Χρειάζεται λοιπόν αλλαγή προτεραιοτήτων. Οφείλουμε να εστιάσουμε καταρχήν στην υψηλή διαφθορά, μεταξύ επιχειρηματιών και πολιτικών, να την ταυτίσουμε με το οργανωμένο έγκλημα και να μη δικαιολογούμε πλέον καμία παρέκκλιση ως προς την απόδοση δικαιοσύνης στις υποθέσεις διαφθοράς, σε σχέση με τις άλλες υποθέσεις οργανωμένης εγκληματικής δράσης. Εδώ θέλω να τονίσω ότι σ’ αυτή τη μάχη η πολιτική είναι αυτή που έχει χρέος να κάνει το πρώτο βήμα αν θέλει να κινητοποιήσει τα δυναμικά και υγιή τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Αν δεν λάβουμε γενναίες, αυτορυθμιστικές πρωτοβουλίες που να αυξάνουν τη λογοδοσία και να περιορίζουν την ασυδοσία στον ίδιο τον χώρο της πολιτικής, όπως η απόλυτη διαφάνεια στο πολιτικό χρήμα, η – σε μεγάλο βαθμό συμβιβασμένη και σε μικρότερο συμφιλιωμένη με τη διαφθορά – κοινωνία δεν πρόκειται να ακολουθήσει.
Κύριε Χρυσοχοΐδη, δεν συνέβησαν και λίγα επί ΠΑΣΟΚ ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο της κυβέρνησης Σημίτη.
Να τελειώνουμε με αυτή την καραμέλα. Το ΠΑΣΟΚ κρίθηκε για τα πεπραγμένα του το 2004. Είναι άκρως φασίζουσα και επικίνδυνη η άποψη ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν δικαιούται να ομιλεί. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει και μπορεί να πρωτοστατήσει στον αγώνα εναντίον της διαφθοράς εκφέροντας θετικό και ουσιαστικό λόγο. Άλλωστε η διαφθορά δεν είναι κοινωνικά ουδέτερη. Πλήττει και επιβαρύνει οικονομικά πρωτίστως τα μεσαία και κατώτερα στρώματα. Ακυρώνει στην πράξη την ίδια την έννοια του κοινωνικού κράτους. Κι ένα προοδευτικό κόμμα έχει σίγουρα πολλά να πει και κυρίως να κάνει γύρω απ’ αυτή τη διάσταση της διαφθοράς.
Η κυβέρνηση σας απειλεί με συμψηφισμούς των όσων συνέβησαν την περίοδο ΠΑΣΟΚ. Δεν ανησυχείτε μήπως ανοίξουν – όπως λένε κάποιοι στη Ν.Δ. – φάκελοι του παρελθόντος;
Η «ηθική ομηρεία» του ΠΑΣΟΚ από μια κυβέρνηση που βουλιάζει στα σκάνδαλα ακούγεται μάλλον σαν ανέκδοτο και πείθει όλο και λιγότερους. Οποιαδήποτε έντιμη και αξιόπιστη κυβέρνηση οφείλει να καταθέτει οτιδήποτε αξιόποινο την επομένη της εκλογής της.
Μόνο με πολιτική βούληση θα χτυπηθούν τα καρτέλ
ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ των καρτέλ θέλει πολιτική βούληση, δηλώνει ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης.
Και αν η διαφθορά είναι ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα, η αποκάλυψη της δράσης των καρτέλ είναι ένα δεύτερο καυτό θέμα, το οποίο δεν προέκυψε ξαφνικά τώρα, προφανώς υπήρχε χρόνια.
Η κυβέρνηση έπειτα από δυόμισι χρόνια διακυβέρνησης αποτελεί πλέον μέρος του ελληνικού οικονομικού προβλήματος και όχι παράγοντα επίλυσής του. Η οικονομία όπως διαμορφώθηκε στη μεταπολίτευση έχει «χτυπήσει ταβάνι» και πλέον χρειάζεται σημαντικές αλλαγές ώστε να καταστεί η χώρα μας μια σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομία με σημαντικές παραγωγικές και κοινωνικές δομές. Ωστόσο η Νέα Δημοκρατία όχι μόνο δεν κάνει αποτελεσματικές μεταρρυθμίσεις αλλά εμπεδώνει σταδιακά ένα μοντέλο καθυστερημένου πελατειακού καπιταλισμού στη χώρα. Το αποδεικνύει ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Αντί να την ενισχύσει με μεγαλύτερη αυτονομία και πρωτοβουλία κινήσεων, τη μετέτρεψε σε πιόνι του υπουργείου Ανάπτυξης, με στόχο την ενίσχυση των «ανταγωνιστών», ουδόλως όμως του ανταγωνισμού.
Τα καρτέλ φαίνεται να είναι η βασική αιτία της τεράστιας ακρίβειας που μαστίζει τους οικονομικά ασθενέστερους. Υπάρχει τρόπος να χτυπηθούν τώρα και με διακομματική συναίνεση;
Ο τρόπος είναι ένας και ονομάζεται πολιτική βούληση. Και αυτή λείπει από τη συγκεκριμένη κυβέρνηση.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ “