Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ δεν είναι πλέον άπειρος. Διαθέτει ευφράδεια, σκηνική παρουσία, ενώ έγινε άσος στην τέχνη της αριστερής ίντριγκας. Ολα όσα χρειάζονται δηλαδή. Δεν είναι τυχαίο που εκτίναξε το κόμμα του από το 4,5% στο 27%. Αυτό ήταν ένα μικρό θαύμα, από εκείνα που μόνο ο Ανδρέας Παπανδρέου στις δυνατές του στιγμές πετύχαινε. Οι ερμηνείες του τύπου ότι πήρε ψήφο διαμαρτυρίας είναι το άλλοθι των ηττημένων. Γιατί υπήρχαν κι άλλοι διαμαρτυρόμενοι πολιτικοί με τους οποίους δεν ταυτίστηκαν οι ψηφοφόροι. Τώρα, όμως, παίζει με τη φωτιά. Στην καθοριστική για εκείνον μάχη των ευρωεκλογών, επιμένει να ενσωματώνει την Αριστερά της δραχμής για να κρατήσει την εσωκομματική του συνοχή. Αποτέλεσμα; Παράγει κάθε μέρα το κόμμα του αρνητική επικαιρότητα, με το ανύπαρκτο αυτή την ώρα δίλημμα αλλαγής νομίσματος. Ετσι, στέλνει καραβιές ψηφοφόρων στο «Ποτάμι» και δεν ξέρω πού αλλού, ενώ απομακρύνεται από την Κεντροαριστερά, με την οποία φλέρταρε κατά καιρούς. Μπορεί η ζαριά να του καθίσει, καθώς οι κουρελιασμένοι από την ύφεση ψηφοφόροι θέλουν κάποιον να «τα χώνει» στον «δαίμονα του κακού», την Αγκελα Μέρκελ, για να της λέει αυτά που εκείνοι ήθελαν να πουν αλλά δεν έχουν φωνή. Αν όμως δεν φέρει 6άρες, θα είναι ένας ακόμη από τους ηγέτες της Αριστεράς που ηττήθηκαν, γιατί πολιτεύτηκαν την κρίσιμη στιγμή με τα μάτια στραμμένα στους κομματικούς μηχανισμούς και όχι στην κοινωνία.
Το άρθρο του Γιάννη Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Real News” την Κυριακή, 4 Μαΐου 2014