Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ηγεσία της χώρας χειρίστηκε με αβάσταχτη ελαφρότητα τη χρεοκοπία. Αλλοι παρίσταναν τους σωτήρες, άλλοι τους επαναστάτες και άλλος δεν κατάλαβε τίποτα. Ακόμη και σήμερα δεν μπορούν να συμφωνήσουν στη συγκρότηση εθνικού μετώπου για τη διαπραγμάτευση του υπέρογκου χρέους των 350 δισεκατομμυρίων, ενώ γνωρίζουν ότι είναι αδύνατον να αποπληρωθεί.
Δυστυχώς, την ίδια στάση -δηλαδή ο καθένας το βιολί του- τηρούν και απέναντι στο τέρας της Χρυσής Αυγής. Και όσο αυτό γιγαντώνεται, τόσο η απόσταση μεταξύ των κομμάτων του λεγόμενου συνταγματικού τόξου μεγαλώνει. Η ευθεία πρόκληση του Μιχαλολιάκου στη Βουλή δεν θορύβησε στην πραγματικότητα κανέναν. Αντέδρασαν με τις ίδιες κοινότυπες δηλώσεις, ρίχνοντας ο ένας τις ευθύνες στον άλλον, την ώρα που η μεταπολιτευτική δημοκρατία, που κατακτήθηκε με κόπο, τρίζει συθέμελα.
Η Χρυσή Αυγή επελαύνει. Μετρήθηκε με τη Ν.Δ. στον δήμο της Αθήνας και βγήκαν ίσα κι όμοια. Το 16% του Κασιδιάρη με ευκολία μπορεί να μετατραπεί σε πανελλαδικό ποσοστό, καθώς η χώρα είναι ανοχύρωτη. Ούτε κοινωνικές αντιστάσεις υπάρχουν, ούτε εθνικό σχέδιο δράσης.
Στη Γαλλία, παρότι η Λεπέν δεν κυκλοφορεί με σβάστικες, ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ανυψώνει τείχη για να ανακόψει την πορεία των εθνικιστών.
Οι πολιτικοί μας αρχηγοί, εάν δεν καθίσουν και μετά απ’ αυτά στο ίδιο τραπέζι, θα είναι υπόλογοι στην Ιστορία για τη χώρα που θα παραδώσουν στις επόμενες γενιές.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Real News” την Κυριακή 8 Ιουνίου 2014