ΕΑΝ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΑ πράγματα ένα έχει την πιθανότητα να πάει στραβά, θα είναι αυτό που θα προκαλέσει τη μεγαλύτερη ζημιά. Αυτή είναι μία από τις 49 παραλλαγές του νόμου του Μέρφι, την οποία ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να πάρει πολύ στα σοβαρά. Τι μπορεί να προκαλέσει στη χώρα, στο κόμμα του και στον ίδιο τη μεγαλύτερη ζημιά, είναι πασίγνωστο.
Τρεις μήνες μετά τις εκλογές, το εκκρεμές κινείται ασταμάτητα και με θόρυβο. Χτυπάει μια στον αριστερό τοίχο, μια στον δεξί και εμφανίζει πρωτοφανή αδυναμία να ισορροπήσει κάπου. Για το ίδιο θέμα, σε ένα πρωινό, ακούς τρεις διαφορετικές απόψεις υπουργών. Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Είναι κυριολεκτικό.
Χωρίς αμφιβολία, η μεγαλύτερη επιτυχία της προεκλογικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι ο καθένας έλεγε ό,τι ήθελε. Ετσι, το μενού τα είχε όλα. Και οι ψηφοφόροι «αγόραζαν» αυτό που είχαν ανάγκη να ακούσουν. Η επιτυχία του χθες είναι κοντά στο να γίνει το μπούμερανγκ του αύριο. Γιατί οι περισσότεροι στην κυβέρνηση αρνούνται να καταλάβουν ότι, κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους, δεν απευθύνονται πλέον στους ψηφοφόρους που τους ανέδειξαν, αλλά στη διεθνή κοινότητα.
Ακόμα και οι υπαινιγμοί αποκτούν ερμηνείες περίεργες και παίρνουν διαστάσεις εμπλοκής από τους καχύποπτους δανειστές, που αιφνιδιάζουν ακόμα κι αυτόν που ξεστόμισε την παρόλα. Εκεί ακριβώς παραμονεύει το ατύχημα. Και άμα συμβεί, άντε να βρεις ποιος έφταιξε.
Το άρθρο του Γ. Πολίτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Real News” την Κυριακή, 12 Απριλίου 2015