του Δημήτρη Μητρόπουλου
«ΚΑΤΩ απ’ το λιθόστρωτο [είναι] η παραλία». Στα γαλλικά «sous les paves la plage». Πρόκειται για ένα από τα κλασικά αλλά και πολύ κρυπτικά συνθήματα του Μάη του ’68. Η συνήθης ερμηνεία του είναι ότι η ελευθερία εμφιλοχωρεί μέσα στα στρώματα των κοινωνικών συμβάσεων – αφού οι λιθόστρωτες οδοί του Παρισιού εκφράζουν ακριβώς την οργανωμένη κοινωνία, δηλαδή το κράτος, που διαχειρίζεται την καθημερινότητα της κυκλοφορίας των πολιτών. Πίσω όμως από αυτό το πλέγμα κανόνων υπάρχει μια παραδείσια κατάσταση χωρίς περιορισμούς.
ΜΑΛΙΣΤΑ! Η παραλία έχει μπει προσφάτως και στα καθ’ ημάς ως αιγιαλός. Είναι η πρώτη φορά που η πολιτική πατάει τα πόδια της στην άμμο μετά τα περίφημα «μπάνια του λαού», άλλη μια εμβληματική φράση της Μεταπολίτευσης που την οφείλουμε στον μόνο ίσως έλληνα πολιτικό που είχε εισχωρήσει τόσο βαθιά στη μαζική διάσταση της πολιτικής επικοινωνίας – δηλαδή στον Ανδρέα Παπανδρέου. Εν πάση περιπτώσει, στον αιγιαλό συγκρούονται δύο διαφορετικά πολιτικά εγχειρήματα με υποκείμενα τον ΣΥΡΙΖΑ και Το Ποτάμι. Η έμμεση αναμέτρηση Τσίπρα – Θεοδωράκη, που ξεκίνησε στις ευρωεκλογές, πάει λοιπόν να συνεχιστεί παρά θίν’ αλός.
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5142517/tsoperia/